hen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  hen    (hulp, bestand)
• IPA: / hɛn / (1 lettergreep), /ɦɛn/

Woordafbreking

• hen

Woordherkomst en -opbouw

• [A] (erfwoord) In de betekenis van ‘hoendervogel’ voor het eerst aangetroffen in 1240
• [B] (erfwoord) Te herleiden tot het Protogermaanse *im-. In het Middelnederlands bestonden nog meer varianten naast hen en hun.
  • Leenvertaling van non-binair (onpersoonlijk) Engels they, them.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hen	hennen
verkleinwoord	hennetje	hennetjes

Zelfstandig naamwoord

[A] hen v

1. (vogels) het vrouwtje van de hoenderachtige vogels

   • De hen legt een ei in de ren. 

Hyponiemen

• kip [1]
• broedhen, eethen, janhen, klokhen, korhen, leghen

Verwante begrippen

• haan, kuiken, hoen, hoender, pluimvee, ei

Afgeleide begrippen

   

hennegat hennegras hennekleed henneman hennenbei hennenbes hennenbraam hennenei hennengat hennenkleed hennentaster

Vertalingen

    1. het vrouwtje van de hoenderachtige vogels   

Afrikaans: hen (af) Bretons: yar (br) v Catalaans: gallina (ca) Cornisch: yar (kw) v Deens: høne (da) v Duits: Henne (de) v Engels: hen (en) Esperanto: kokino (eo) Estisch: kana (et) Fins: kana (fi) Frans: poule (fr) v Fries: hin (fy) Hongaars: tyúk (hu)

Italiaans: gallina (it) v Latijn: gallina (la) Papiaments: galiña Pools: kura (pl) v Portugees: galinha (pt) Russisch: курица (ru) v Schots-Gaelisch: cearc (gd) Sloveens: kokoš (sl) v Spaans: gallina (es) v Tagalog: manók (tl) Turks: tavuk (tr) Welsh: iâr (cy) v Zweeds: höna (sv) g

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

	enkelvoud		meervoud
	onderwerp	voorwerp	onderwerp	voorwerp
1e persoon	ik 'k	mij me	wij we	ons
2e persoon (informeel)	jij je	jou je	jullie	jullie
2e persoon (formeel)	u	u	u	u
2e persoon (regionaal)	gij ge	u	gij ge	u
3e persoon (mannelijk)	hij ie	hem 'm	zij ze	(dat.) hun (acc.) hen ze
3e persoon (vrouwelijk)	zij ze	haar 'r, d'r
3e persoon (onzijdig)	het 't	het 't

Persoonlijk voornaamwoord

[B] hen

1. (taalkunde) persoonlijk voornaamwoord van de derde persoon meervoud in de functie van lijdend voorwerp en na voorzetsels. Voornamelijk gebruikt om te verwijzen naar personen, soms ook naar dieren.

   • Hij zag hen in de vergaderingsruimte. 
   • Met hen ging hij naar de conferentie. 

   ▸ De sfeer was altijd opgewekt, maar al snel ging iedereen over tot de orde van de dag en vertrok naar zijn of haar kamer om huiswerk te maken en ‘écht’ belangrijke mensen te bellen over de laatste drama’s op school. Wie weet inspireert mijn reis hen om later ook de wereld te verkennen.

2. (taalkunde) (lhbt) (pregnant) (niet algemeen) persoonlijk voornaamwoord van de derde persoon enkelvoud in de functie van onderwerp en lijdend voorwerp en na voorzetsels. Gebruikt om te kunnen verwijzen naar personen die zich als non-binair identificeren

   ▸ Als iemand zich geen hij en geen zij voelt, hoe kan die persoon in het Nederlands dán worden aangeduid? De non-binaire gemeenschap vindt ‘hen’ een fijn alternatief: ‘Hen loopt.’

Opmerkingen

• In de officiële grammatica van het Nederlands wordt deze vorm onderscheiden van de datiefvorm hun. Dit onderscheid (evenals de vorm hen zelf), bekend als het systeem-Van Heule, is echter historisch gezien geheel kunstmatig In de spreektaal is hen dan ook minder gebruikelijk en wordt vaak vervangen door ze, soms (in strijd met de officiële regels) door hun.

Afgeleide begrippen

• henzelf

Gangbaarheid

• Het woord hen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "hen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Afrikaans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hen	henne

Uitspraak

• IPA: /ɦen/

Woordafbreking

• hen

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Nederlandse hen

Zelfstandig naamwoord

hen

1. (vogels) hen; het vrouwtje van de hoenderachtige vogels

Antoniemen

• haan

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Cimbrisch

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middelhoogduitse haben

Werkwoord

hen

1. hebben

Schrijfwijzen

• haban
• håm

Middelengels

Uitspraak

• IPA: /hɛn/

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Angelsaksische hen

Zelfstandig naamwoord

hen

1. (vogels) hen, kip
2. (vogels) vrouwelijke vogel

Schrijfwijzen

• en
• han
• heene
• hene
• henne

Overerving en ontlening

• Engels: hen
• Schots: hen

Pennsylvania-Duits

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• hen

Werkwoord

hen

1. eerste persoon meervoud voltooide tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van hawwe

   «Mir hen viel gesse, gedrunke un viel Kaarde gschpielt.»

   We hebben veel gegeten, gedronken en kaarten gespeeld.

Opmerkingen

• Hen is hier gebruikt als een modaal werkwoord.
• Duits: (wir) haben
• Engels: (we) have
• Nederlands: (wij) hebben

Pools

Uitspraak

• IPA: /xɛn/

Woordafbreking

• hen

Bijwoord

hen

1. (zeer) ver

Verwante begrippen

• daleko

Antoniemen

• blisko
• niedaleko

Schots

Zelfstandig naamwoord

hen

1. een term gebruikt als een vrouw wordt aangesproken

   «Alright Mary hen?»

   Alles goed Mary?

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /ɦɛn/

Woordafbreking

• hen

Voornaamwoordelijk bijwoord

hen

1. (dialect) daar; op een bepaalde plek
2. (dialect) daar, daarheen; daar naar toe

Synoniemen

1. tam (bw.), tamhle / támhle
2. tam (bw.), tamhle / támhle

Antoniemen

1. tady, tu, zde
2. sem (bw.), zpět, zpátky

Verwante begrippen

• kam (bw.)

Verwijzingen

• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Zelfstandig naamwoord

hen

1. genitief meervoud van hena

Welsh

Bijvoeglijk naamwoord

hen

1. oud

Zweeds

Uitspraak

• Geluid:  hen    (hulp, bestand)
• IPA: /hɛn/

Woordafbreking

• hen

Persoonlijk voornaamwoord

hen

1. (neologisme) hij of zij (genderneutrale vorm, derde persoon enkelvoud)