ge
Niet te verwarren met: Ge, gē, gé, gě, gè |
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onderwerp | voorwerp | onderwerp | voorwerp | |
1e persoon | ik 'k |
mij me |
wij we |
ons |
2e persoon (informeel) |
jij je |
jou je |
jullie | jullie |
2e persoon (formeel) |
u | u | u | u |
2e persoon (regionaal) |
gij ge |
u | gij ge |
u |
3e persoon (mannelijk) |
hij ie |
hem 'm |
zij ze |
(dat.) hun (acc.) hen ze |
3e persoon (vrouwelijk) |
zij ze |
haar 'r, d'r | ||
3e persoon (onzijdig) |
het 't |
het 't | ||
Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm |
- Geluid: ge (hulp, bestand)
- IPA: / ɣə / (1 lettergreep)
- (Noord-Nederland): /χə/
- (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ɣə/
- ge
- De clitische (onbenadrukte) vorm van gij.
ge
- tweede persoon enkelvoud- en meervoud. In Nederland verouderd, maar in België in dagelijks gebruik
- Ge zijt hier welkom.
1. tweede persoon enkelvoud. In Nederland verouderd, maar in België in dagelijks gebruik.
- Het woord ge staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ge" herkend door:
71 % | van de Nederlanders; |
73 % | van de Vlamingen.[1] |
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- ge
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
supinum |
ge |
gav |
gett |
volledig |
ge