WikiWoordenboek

du

Andere schrijfwijzen Niet te verwarren met: Du, dü


Achterhoeks

Woordafbreking
  • du

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. (verouderd) jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
Synoniemen


Afrikaans

enkelvoud meervoud
naamwoord du due
verkleinwoord du'tjie du'tjies


Woordafbreking
  • du

Zelfstandig naamwoord

du

  1. duw
stamtijd
infinitief voltooid
deelwoord
du
gedu
volledig

Werkwoord

du

  1. duwen


Alemannisch

Uitspraak
Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud


Bretons

Bijvoeglijk naamwoord

du

  1. zwart


Cimbrisch

Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud


Cornisch

Bijvoeglijk naamwoord

du

  1. zwart


Deens

Naar frequentie 4

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. je, jij


Duits

Uitspraak
enkelvoud meervoud
nominatief du ihr
genitief deiner euer
datief dir euch
accusatief dich euch


Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
Schrijfwijzen
Afgeleide begrippen
Spreekwoorden


Esperanto

Telwoord (epo)
0
1 11 10 100 103
2 12 20 200 106
3 13 30 300 109
4 14 40 400 1012
5 15 50 500 1015
6 16 60 600 1018
7 17 70 700 1021
8 18 80 800 1024
9 19 90 900 1027

Hoofdtelwoord

du

  1. twee


Frans

Lidwoord

du m enk (samentrekking van de en le)

  1. van de, van het, des


Gotisch

Voorzetsel

du + datief

  1. (in de ruimte) in, op
  2. (in de tijd) in, tijdens; voor
Schrijfwijzen


Ido

Hoofdtelwoord

du

  1. twee


Koerdisch

Telwoord (kur)
0
1 11 10 100 103
2 12 20 200 106
3 13 30 300 109
4 14 40 400 1012
5 15 50 500 1015
6 16 60 600 1018
7 17 70 700 1021
8 18 80 800 1024
9 19 90 900 1027

Hoofdtelwoord

du

  1. twee


Litouws

Hoofdtelwoord (lit)
0
1 11 10 100 103
2 12 20 200 106
3 13 30 300 109
4 14 40 400 1012
5 15 50 500 1015
6 16 60 600 1018
7 17 70 700 1021
8 18 80 800 1024
9 19 90 900 1027

Hoofdtelwoord

du

  1. twee


Luxemburgs

Uitspraak
Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij; 2e persoon nominatief enkelvoud
    «Wéi al bass du?»
    Hoe oud ben jij?
Synoniemen


Middelengels

Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Oudfranse deu

Bijvoeglijk naamwoord

du

  1. passend, geschikt
Schrijfwijzen
Afgeleide begrippen
Overerving en ontlening


Middelnederduits

Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Oudsaksische thū

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon enkelvoud
Schrijfwijzen
Overerving en ontlening


Middelnederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Oudnederlandse thū
nominatief genitief datief accusatief
vol clit. vol clit. vol clit. vol clit.
enk 1e ic mijns mi mi
2e du -tu dijns di di
3e m hi -i sijns -es
-s		 hem -em
-en		 hem -en
-ene
-ne
f si -se haer -ere
-re
-er		 haer -ere
-re
-er		 haer -se
n het t-
-et
-t		 - -es
-s		 hem het -et
-t
mv 1e wi onser ons ons
2e ghi -i uwer u u
3e si -se haer -ere
-re
-er		 hem
hen		 -en hem
hen		 -se

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. nominatief tweede persoon enkelvoud: jij
    vaak clitisch: Egidius, waer bestu bleven? -«Egidius waar ben je gebleven?»
Opmerkingen
  • Du wordt weinig gebruikt en vaak vervangen door de beleefdheidsvorm ghi
Overerving en ontlening

Meer informatie


Mòcheno

Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud


Nedersaksisch

Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelnederduitse du / dû / thu

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
Schrijfwijzen
Synoniemen


Nedersorbisch

Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Proto-Slavische *jьdǫ

Werkwoord

du

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van hyś
  2. derde persoon meervoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van hyś
Synoniemen
  1. źom
  2. –


Noord-Fries

Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Oudfriese dwā

Werkwoord

du

  1. doen
  2. geven
Schrijfwijzen


Noors

Uitspraak
Woordafbreking
  • du
Naar frequentie 4

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. (2e persoon enkelvoud) je, jij
Verwante begrippen
Noorse persoonlijke voornaamwoorden (in het Bokmål)
getal / respect pers. genus / bezield onderwerp (nominatief) nld. voorwerp (accusatief) nld.
enkelvoud 1e    jeg  ik  meg  mij
2e    du  jij  deg  jou
3e m persoon
m ding 		 han 
 den  		hij  han  /  ham 
 den  		hem
v persoon
v ding 		 hun 
 den  		zij  henne 
 den  		haar
o  det  het  det  het
meervoud 1e    vi  wij  oss  ons
2e    dere  jullie  dere  jullie
3e    de  zij  dem  hen
beleefdheidsvorm 2e    De  u  Dem  u



Nynorsk

Uitspraak
Woordafbreking
  • du

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. (2e persoon enkelvoud) je, jij
Verwante begrippen
Nynorske persoonlijke voornaamwoorden
getal / respect pers. genus onderwerp (nominatief) nld. voorwerp (accusatief) nld.
enkelvoud 1e    eg  ik  meg  mij
2e    du  jij  deg  jou
3e m  han  hij  han  ( honom ) hem
v  ho  zij  ho  /  henne  haar
o  det  het  det  het
meervoud 1e    vi  wij  oss  ons
2e    de  jullie  dykk  jullie
3e    dei  zij  dei  hen
beleefdheidsvorm 2e    De  u  Dykk  u



Oost-Fries

Woordafbreking
  • du

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud


Oudhoogduits

Uitspraak
Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *þū

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
Schrijfwijzen
Overerving en ontlening


Pennsylvania-Duits

Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij; 2e persoon nominatief enkelvoud
Synoniemen


Riograndenser Hunsrückisch

Uitspraak
  • IPA: /tuː/, /tə/
Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud


Saterfries

Uitspraak
Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Oudfriese thū

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud


Schots

Woordafbreking
  • du

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. (dialect: Orkney, Shetland) jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud


Tsjechisch

Uitspraak
Woordafbreking
  • du

Werkwoord

du

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van het imperfectieve werkwoord jít
Synoniemen


Twents

Woordafbreking
  • du

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
Schrijfwijzen
Synoniemen



Welsh

Bijvoeglijk naamwoord

du

  1. (kleur) zwart


Westfaals

Woordafbreking
  • du

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. (Münsterlands) (Zuidwestfaals) jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
Schrijfwijzen


Wymysoojs

Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
Schrijfwijzen


Zweeds

Uitspraak
Naar frequentie 4

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. je, jij

Tussenwerpsel

du

  1. zeg!, hé! (om aandacht te trekken)
Overgenomen van "https://nl.wiktionary.org/w/index.php?title=du&oldid=4434427"