Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ac·cu·sa·tief
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘vierde naamval’ voor het eerst aangetroffen in 1605 [1]
  • afgeleid van het Latijnse 'accusativus'. [2]
  • afgeleid van accusatie met het achtervoegsel -ief
enkelvoud meervoud
naamwoord accusatief accusatieven
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de accusatiefm

  1. (grammatica) naamval voor het lijdend voorwerp
Synoniemen
Hyperoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

53 % van de Nederlanders;
87 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen