locatief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  locatief    (hulp, bestand)
• IPA: /loka'tif/, /lokatif/

Woordafbreking

• lo·ca·tief

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn locativus
• afgeleid van locatie met het achtervoegsel -ief

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	locatief	locatieven
verkleinwoord	locatiefje	locatiefjes

Zelfstandig naamwoord

locatief m

1. (taalkunde) de zevende naamval die een betrekking van plaats aanduidt

   • In die zin dient een locatief gebruikt te worden. 

Synoniemen

• zevende naamval

Hyperoniemen

• naamval

Verwante begrippen

• ablatief
• accusatief
• datief
• genitief
• nominatief
• vocatief

Vertalingen

    1. de zevende naamval die een betrekking van plaats aanduidt   

Engels: locative case (en) Kasjoebisch: lokatiw (csb) m, môlnik (csb) m Oekraïens: місцевий відмінок (uk) m

Pools: miejscownik (pl) m

Gangbaarheid

• Het woord locatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "locatief" herkend door:

60 %	van de Nederlanders;
80 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.