genus
 Niet te verwarren met: Genus
|
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- ge·nus
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘geslacht’ voor het eerst aangetroffen in 1638 [1]
- van het Latijn
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | genus | genera |
| verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
genus o
- (grammatica) geslacht [4]
- Het Nederlands kent drie genera, nl. mannelijk, vrouwelijk en onzijdig.
- (biologie) geslacht [3], een biologisch taxon
Verwante begrippen
- [2] taxonomie
Vertalingen
1. Grammaticaal geslacht
Gangbaarheid
- Het woord genus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "genus" herkend door:
| 63 % | van de Nederlanders; |
| 76 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
Afrikaans
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | genus | genera / genusse |
Zelfstandig naamwoord
genus
Hyperoniemen
Hyponiemen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Latijn
Zelfstandig naamwoord
Pools
Uitspraak
- IPA: /ɡɛ̃nus/
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn
Zelfstandig naamwoord
genus m
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /gɛnʊs/
Woordafbreking
- ge·nus
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn
Zelfstandig naamwoord
- (wiskunde) genus
- (grammatica) genus; geslacht
Synoniemen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.