genus
 Niet te verwarren met: Genus
|
- ge·nus
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘geslacht’ voor het eerst aangetroffen in 1638 [1]
- van het Latijn
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | genus | genera |
| verkleinwoord |
het genus o
- (grammatica) geslacht [4]
- Het Nederlands kent drie genera, nl. mannelijk, vrouwelijk en onzijdig.
- (biologie) geslacht [3], een biologisch taxon
- [2] taxonomie
1. Grammaticaal geslacht
- Het woord genus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "genus" herkend door:
| 63 % | van de Nederlanders; |
| 76 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "genus" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | genus | genera / genusse |
genus
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- IPA: /ɡɛ̃nus/
- Leenwoord uit het Latijn
genus m
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- IPA: /gɛnʊs/
- ge·nus
- Leenwoord uit het Latijn
- (wiskunde) genus
- (grammatica) genus; geslacht
- Zie Wikipedia voor meer informatie.