genus

Niet te verwarren met: Genus

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  genus    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ge·nus

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘geslacht’ voor het eerst aangetroffen in 1638
• van het Latijn

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	genus	genera
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

genus o

1. (grammatica) geslacht: het Nederlands kent drie genera, nl. mannelijk, vrouwelijk en onzijdig
2. (biologie) geslacht, een biologisch taxon

Verwante begrippen

• [2] taxonomie

Vertalingen

    1. Grammaticaal geslacht   

Duits: Geschlecht (de) o, Genus (de) o Engels: gender (en)

Slowaaks: rod (sk) m Tsjechisch: rod (cs) monbezield

    2. Biologisch taxon   

Afrikaans: genus (af) Slowaaks: rod (sk) m

Tsjechisch: rod (cs) monbezield

Gangbaarheid

• Het woord genus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "genus" herkend door:

63 %	van de Nederlanders;
76 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	genus	genera / genusse

Zelfstandig naamwoord

genus

1. (biologie) genus; geslacht, een biologisch taxon

Hyperoniemen

• familie

Hyponiemen

• spesie

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Latijn

Zelfstandig naamwoord

genus o (gen. generis)

1. afkomst
2. geslacht
3. soort

genus o (gen. genūs)

1. knie

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /gɛnʊs/

Woordafbreking

• ge·nus

Zelfstandig naamwoord

genus monbezield

1. (wiskunde) genus

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.