doen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  doen    (hulp, bestand)
• IPA: / dun / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• doen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘handelen, plaatsen’ voor het eerst aangetroffen in 901

afkomstig van: Middelnederlands: doen Oudnederlands: duon Germaans: *dōnan Indo-Europees: *dʰeh₁-

Verwant in Germaans: Engels: do (Angelsaksisch: dōn), Duits: tun, (Oudhoogduits: tuon), Fries: dwaan, dwo (Oudfries: dūa, duā)

Verwant in Romaans: Frans: faire Italiaans: facere Latijn: facere Spaans: hacer

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
doen	doend
daad	gedaan
gedoe	doenlijk

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
doen dun	deed det	gedaan ɣə.'dan
onregelmatig	volledig

Werkwoord

doen

1. overgankelijk een actie ondernemen

   • Laten we wat anders doen. 

   ▸ Het zal u zijn opgevallen dat het hotel hier en daar sporen vertoont van achterstallig onderhoud. We hebben nu eenmaal niet zoveel gasten meer als vroeger. Ook daaraan wil meneer Wang iets doen. Hij streeft naar een volle bezetting.

2. hulpwerkwoord maakt van een ergatief werkwoord een causatieve constructie

   • De hitte van de zon deed de boter smelten. 

3. functioneren

   • Hij deed het goed op zijn werk. 

4. plaatsen

   • Hij doet de suiker in de suikerpot. 

5. ~ aan: iets beoefenen zonder dat het je beroep is

   • Hij deed aan bergbeklimmen. 

Hyponiemen

   

aandoen achternadoen afdoen bedoen bijdoen binnendoen boete doen boetedoening boosdoen cadeau doen dichtdoen dienstdoen dik doen dooddoen doordoen erbij doen erin doen ertoe doen goeddoen grootdoen herdoen het erom doen het rustig aan doen indoen kamerdoen kwaad doen losdoen meedoen misdoen nadoen nederdoen neerdoen nietsdoen niksdoen omdoen omhoogdoen onderdoen ontdoen opdoen opendoen opzijdoen overdoen samendoen tekortdoen tenietdoen ter zake doen terugdoen toedoen uitdoen uiteendoen vandoen verdoen voldoen voordoen voortdoen wederdoen wegdoen weldoen zakendoen zich tegoed doen

Afgeleide begrippen

   

boetedoener boosdoenster dienstdoener diepdoener dikdoener doe het zelf doe-economie doe-het-zelfafdeling doe-het-zelfartikel doe-het-zelfdiagnose doe-het-zelfkassa doe-het-zelfketen doe-het-zelfmakelaar doe-het-zelfwinkel doe-het-zelfzaak doe-vakantie doeactiviteit doeboek doecentrum doedate doedemocratie doeding doegroep doejong doelang doenbaar doendenken doener doenerig doenerij doeniet doening doenlijk doenster doeopdracht doeprikkel doesessie doestage doevak doevakantie doevraag dooddoener drukdoener dusdanig gedaante gedoe genoegdoening gewichtigdoener gewichtigdoenerig grootdoener grootdoenerig hoedanig kwaaddoener mooidoener neringdoener nietsdoener stieldoener uitdoener weldoener wonderdoener zelfdoener

Uitdrukkingen en gezegden

• doen alsof je neus bloedt

doen alsof er niets belangrijks gebeurt

• een dronkemansgebedje doen zijn

• in goeden doen

rijk zijn

• opgeld doen

(van een mening) waar veel mensen het mee eens zijn

• [1]: aangifte doen

bij de politie zeggen dat er een misdaad is gepleegd

• [1]: aangifte doen

zeggen hoeveel je bezit en verdient aan de belastingdienst

• [1]: aangifte doen

bij de gemeente vertellen dat er een kind geboren is

• [1]: cadeau doen

als geschenk geven

• [1]: een beroep op iets of iemand doen

vragen of iemand iets kan doen

• [1]: iets van de hand doen

iets verkopen

• [1]: iets vriendelijk doen

• zich te goed doen aan

met smaak iets eten

• iets gedaan krijgen

zorgen dat iemand iets doet

• er is niets aan te doen

iets is vervelend maar het kan niet minder vervelend gemaakt worden

Vertalingen

    1. een actie ondernemen   

Balinees: gae Bulgaars: правя (bg), върша (bg) Deens: aflægge (da), lave (da), gøre (da) Duits: machen (de), tun (de) Engels: do (en) Filipijns: gumawa Fins: tehdä (fi) Frans: faire (fr) Fries: dwaen (fy), onmeitsje (fy) Grieks: κάνω (el) Italiaans: fare (it) Japans: する (ja), なす (ja) Latijn: facere (la)

Noors: gjøre (no) Nynorsk: gjera (nn), gjere (nn) Oudnoords: greiða, hráða, reiða, smíða Papiaments: hasi Pools: robić (pl) Portugees: fazer (pt) Russisch: делать (ru) (délat') (imperfectief), сделать (ru) (cdélat') (perfectief) Sloveens: delati (sl) početi (sl) Spaans: hacer (es) Vietnamees: làm (vi) Zweeds: göra (sv)

    aangifte doen   

Bulgaars: подавам жалба Duits: Anzeige erstatten

    cadeau doen   

Bulgaars: подарявам подарък Duits: schenken (de)

    een beroep op iets of iemand doen   

Duits: etwas oder jemanden in Anspruch nehmen

    iets van de hand doen   

Duits: etwas verkaufen (de)

    iets vriendelijk doen   

Duits: etwas freundlich tun

Oudnoords: blíða

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	doen	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

doen o

1. het verrichten van een werk

   • Tegenwoordig is niet het spreken belangrijk, maar het doen. 

Gangbaarheid

• Het woord doen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "doen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Middelnederlands

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd		voltooid deelwoord
	enkelvoud	meervoud
doen	dede	daden	ghedoen
onregelmatig	volledig

Werkwoord

doen

1. doen

   «Ende hi sal alle daghe doen een lam onbesmet van dien seluen iaer. in holocaust den here. Altoes sal hij des morghens dat doen. -- 1477»

   En hij zal den Heer dagelijks een brandoffer offeren, een eenjarig lam zonder gebrek; dit zal hij elken morgen offeren. - Ezechiël 46-13

Voegwoord

doen

1. toen

   «ENde van sauls huse was een knape die ciba hete. Ende doen die coninc tot hem geropen hadde: soe seide hi hem. Bistu cyba? Hi antwoerde Ic bin dijn knecht. -- 1477»

   En er was een knecht van het huis van Saul, genaamd Ziba; dien riepen zij tot David. En de koning sprak tot hem: Zijt gij Ziba? Hij sprak: Ja, uw knecht - 2 Samuël 9:2

Nedersaksisch

Werkwoord

doen

1. doen

Noors

Woordafbreking

• do·en

Naar frequentie	16428

Zelfstandig naamwoord

doen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van do (toon)

Zelfstandig naamwoord

doen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van do (toilet)

Schrijfwijzen

• doet, o

Nynorsk

Woordafbreking

• do·en

Zelfstandig naamwoord

doen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van do (toon)

Zelfstandig naamwoord

doen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van do (toilet)

Schrijfwijzen

• doet, o

Veluws

Werkwoord

doen

1. doen