plaatsen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  plaatsen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• plaat·sen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
plaatsen	plaatste	geplaatst
zwak -t	volledig

Werkwoord

plaatsen

1. overgankelijk op een bepaalde plaats zetten

   • Hij plaatste de nieuwe computer op zijn bureau. 

   ▸ De chique, ruime schrijftafel van ebbenhout, die stijlvol was ingelegd met lichtere houtsoorten, die voor het raam was geplaatst naast de openslaande deuren naar het terras en die gepaard was aan een sobere maar degelijke en comfortabele houten bureaustoel uit de jaren dertig, had ik al meteen bij binnenkomst opgemerkt.

   ▸ Ik had mijn tent precies bovenop een ondergrondse termietenkolonie geplaatst.

2. wederkerend, (sport) zich ~ voor: aan een kwalificatie voldoen waardoor men toegelaten wordt tot een bepaalde wedstrijd

   • Hij wist zich te plaatsen voor de finale. 

Hyponiemen

   

aaneenplaatsen asplaatsen bijeenplaatsen bijplaatsen doorplaatsen herplaatsen inplaatsen opeenplaatsen overplaatsen samenplaatsen terugplaatsen uitplaatsen verplaatsen vooropplaatsen

Vertalingen

    1. op een bepaalde plaats zetten   

Duits: platzieren (de) Engels: place (en) Frans: placer (fr) Kiribatisch: tiku Oudgrieks: ἵστημι

Latijn: ponere (la) Noors: anbringe (no), plante (no) Nynorsk: plante (nn) Papiaments: pone Spaans: depositar (es), colocar (es), poner (es)

    2. aan een kwalificatie voldoen waardoor men toegelaten wordt tot een bepaalde wedstrijd   

Duits: aufsstellen (de)

Zelfstandig naamwoord

de plaatsen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord plaats

Gangbaarheid

• Het woord plaatsen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "plaatsen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.