hij

Nederlands

	enkelvoud		meervoud
	onderwerp	voorwerp	onderwerp	voorwerp
1e persoon	ik 'k	mij me	wij we	ons
2e persoon (informeel)	jij je	jou je	jullie	jullie
2e persoon (formeel)	u	u	u	u
2e persoon (regionaal)	gij ge	u	gij ge	u
3e persoon (mannelijk)	hij ie	hem 'm	zij ze	(dat.) hun (acc.) hen ze
3e persoon (vrouwelijk)	zij ze	haar 'r, d'r
3e persoon (onzijdig)	het 't	het 't
	Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm

Uitspraak

• Geluid:  hij    (hulp, bestand)
• IPA: / hɛi / (1 lettergreep)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /ɦɛɪ̯/, /hɛi/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ɦɛː/
  • (Limburg): /hɛɪ̯/

Woordafbreking

• hij

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘persoonlijk voornaamwoord’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901

afkomstig van: Middelnederlands: hi, hie Oudnederlands: hi Germaans: *hiz Indo-Europees: *ki-

Verwant in Germaans: West: Engels: he, it, (Angelsaksisch: hē), Oudhoogduits: hēr, Fries: hy, hja, it (Oudfries: hī) Oost: Gotisch: his

Persoonlijk voornaamwoord

hij

1. mannelijk derde persoon enkelvoud nominatief dat men gebruikt voor verwijzingen naar mannelijke personen of mannelijke zelfstandige naamwoorden

   • Hij heeft een hoed. 
   • Wie heeft het gedaan? Hij! 

   ▸ Maar dit gevoel duurde niet lang want na een kort praatje schreef hij opeens een officiële boete uit voor de hele groep omdat het blijkbaar verboden was om boven op Mount Whitney te overnachten.

   ▸ Zo kwam ik een keer na een lange dag aan bij een op de kaart gemarkeerde waterbron om tot mijn schrik te ontdekken dat hij helemaal was opgedroogd.

Synoniemen

• ie, -ie

Afgeleide begrippen

• hij-vorm, hijzelf

Vertalingen

    1. Nominatief mannelijk derde persoon enkelvoud nominatief   

Cherokee: ᏀᎢ (chr) (nahi) Deens: han (da) Duits: er (de) Engels: he (en) Esperanto: li (eo) Estisch: tema (et) Filipijns: siya Fins: hän (fi) Frans: il (fr) Friulisch: lui Ido: il (io), ilu (io) Iers: sé (ga) Indonesisch: dia (id)

Italiaans: lui (it), egli (it) Latijn: is (la) Noors: han (no) Oekraïens: він (uk) (win) Papiaments: e Pools: on (pl) Portugees: ele (pt) Reto-Romaans: el (roh) Roemeens: el (ro) Slowaaks: on (sk) Spaans: él (es) Turks: o (tr) Zweeds: han (sv)

Gangbaarheid

• Het woord hij staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "hij" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Nedersaksisch

Persoonlijk voornaamwoord

hij

1. hij; mannelijk derde persoon enkelvoud nominatief

Schrijfwijzen

• hee
• hie
• hi'j
• hy

Verwante begrippen

ik, mien ie / iej / jy, joe um ze / zee, heur ut

we / wie / wule / wulie / wy, ons sulie

Veluws

Persoonlijk voornaamwoord

hij

1. hij; mannelijk derde persoon enkelvoud nominatief

Schrijfwijzen

• hee
• hy

Verwante begrippen

ik, mien jy, joe um ze / zee, heur ut

we / wulie / wy sulie