WikiWoordenboek

ze

Andere schrijfwijzen Niet te verwarren met: że, že


Nederlands

  enkelvoud meervoud
onderwerp voorwerp onderwerp voorwerp
1e persoon ik
'k		 mij
me		 wij
we		 ons
2e persoon
(informeel) 		jij
je		 jou
je		 jullie jullie
2e persoon
(formeel) 		u u u u
2e persoon
(regionaal) 		gij
ge		 u gij
ge		 u
3e persoon
(mannelijk) 		hij
ie		 hem
'm		 zij
ze		 (dat.) hun
(acc.) hen
ze
3e persoon
(vrouwelijk) 		zij
ze		 haar
'r, d'r
3e persoon
(onzijdig) 		het
't		 het
't
Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm
Uitspraak
Woordafbreking
  • ze
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘persoonlijk voornaamwoord’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 [1]

Persoonlijk voornaamwoord

ze

  1. clitische vorm van zij; derde persoon vrouwelijk enkelvoud, onderwerp
    • Komt ze vanavond nog? 
  2. clitische vorm van zij; derde persoon meervoud, onderwerp
    • Ze hebben daar zo hun redenen voor. 
  3. (spreektaal) clitische vorm van hen of hun; derde persoon meervoud, voorwerp
    • Heb je ze al een briefje geschreven? 
Vertalingen
    1. clitische vorm van zij (derde persoon vrouwelijk enkelvoud)   
    2. clitische vorm van zij (derde persoon meervoud)   

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[2]

Verwijzingen

  1. ↑ "ze" in:
    Sijs, Nicoline van der
    , Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org    ; ISBN 90 204 2045 3
  2. ↑   Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be


Cimbrisch

Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelhoogduitse si / sie

Persoonlijk voornaamwoord

ze

  1. zij, ze; derde persoon enkelvoud nominatief
  2. zij, ze; derde persoon meervoud nominatief
Synoniemen
  1. zi
  2. se, zòi, zandare


Kasjoebisch

Voorzetsel

ze

  1. uit
Schrijfwijzen


Limburgs

Uitspraak
  • IPA: /zɐ/ (Etsbergs)

Persoonlijk voornaamwoord

ze

  1. gemuteerde onbeklemtoonde nominatief van doe.


Luxemburgs

Uitspraak
Woordafbreking
  • ze
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelhoogduitse ze

Voorzetsel

ze

  1. te; komt regelmatig voor in combinatie met een infinitief
    «De Kaffi ass ze waarm fir ze drénken.»
    De koffie is te heet om te drinken.


Bijwoord

ze

  1. te; in grotere mate of hoeveelheid dan wenselijk is
    «De Kaffi ass ze waarm fir ze drénken.»
    De koffie is te heet om te drinken.
Schrijfwijzen


Middelengels

Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Angelsaksische sæ / sǣ

Zelfstandig naamwoord

se

  1. zee
Schrijfwijzen
Overerving en ontlening


Nedersaksisch

Persoonlijk voornaamwoord

ze

  1. zij, ze; derde persoon enkelvoud nominatief
  2. zij, ze; derde persoon meervoud nominatief
Synoniemen
  1. zee
  2. sulie
Verwante begrippen


Nedersorbisch

Uitspraak
Woordafbreking
  • ze

Voorzetsel

ze

  1. uit
  2. met
Schrijfwijzen


Pools

Uitspraak
Woordafbreking
  • ze

Voorzetsel

ze

  1. uit
  2. met
Schrijfwijzen
  • Oude schrijfwijze: s
  • z
Antoniemen
  1. –
  2. bez

Partikel

ze

  1. (spreektaal) ongeveer, rond
Schrijfwijzen


Saterfries

Uitspraak
Woordafbreking
  • ze
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *si / *sī

Persoonlijk voornaamwoord

ze

  1. zij, ze; derde persoon enkelvoud nominatief
  2. zij, ze; derde persoon meervoud nominatief
Synoniemen
  1. ju
  2. jo
Verwante begrippen


Tsjechisch

Uitspraak
Woordafbreking
  • ze

Voorzetsel

ze + genitief

  1. uit
Schrijfwijzen
  • Oude schrijfwijze: se
  • z
Antoniemen
Paroniemen

Verwijzingen


Veluws

Persoonlijk voornaamwoord

ze

  1. zij, ze; derde persoon enkelvoud nominatief
  2. zij, ze; derde persoon meervoud nominatief
Synoniemen
  1. zee
  2. sulie
Verwante begrippen


West-Vlaams

Bezittelijk voornaamwoord

ze

  1. zijn, z'n


Yola

Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelengelse seen

Werkwoord

ze

  1. zien
Schrijfwijzen
Overgenomen van "https://nl.wiktionary.org/w/index.php?title=ze&oldid=4591074"