me
![]() |
Nederlands
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onderwerp | voorwerp | onderwerp | voorwerp | |
1e persoon | ik 'k |
mij me |
wij we |
ons |
2e persoon (informeel) |
jij je |
jou je |
jullie | jullie |
2e persoon (formeel) |
u | u | u | u |
2e persoon (regionaal) |
gij ge |
u | gij ge |
u |
3e persoon (mannelijk) |
hij ie |
hem 'm |
zij ze |
(dat.) hun (acc.) hen ze |
3e persoon (vrouwelijk) |
zij ze |
haar 'r, d'r | ||
3e persoon (onzijdig) |
het 't |
het 't | ||
Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm |
Uitspraak
Woordafbreking
- me
Woordherkomst en -opbouw
Persoonlijk voornaamwoord
me
- clitische (onbenadrukte) vorm van mij
- Heb jij me gebeld?
- ▸ Met haar metalen golfplaten dak leek deze plek me niet geschikt om bescherming te bieden, eerder een uitnodiging aan de bliksem om in te slaan.[2]
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
verplicht | keuze | verplicht | keuze | |
1e persoon | mij me |
mijzelf mezelf |
ons | onszelf |
2e persoon (informeel) |
je | jezelf | je | jezelf |
2e persoon (formeel) |
zich | zichzelf | zich | zichzelf |
2e persoon (regionaal) |
u | uzelf | u | uzelf |
3e persoon |
zich | zichzelf | zich | zichzelf |
Wederkerend voornaamwoord
me
- clitische (onbenadrukte) vorm van mij
- Ik heb me vergist.
Opmerkingen
- Deze vorm wordt gebruikt als de reflexiviteit verplicht is, dat wil zeggen dat het werkwoord alleen als wederkerend gebruikt kan worden. Ook optioneel wederkerende werkwoorden kunnen het gebruiken maar voor deze is mezelf gebruikelijker.
Afgeleide begrippen
Gangbaarheid
- Het woord me staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "me" herkend door:
96 % | van de Nederlanders; |
96 % | van de Vlamingen.[3] |
Verwijzingen
- ↑ me op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018),
- ↑ Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be
Angelsaksisch
Uitspraak
- IPA: /me:/
Persoonlijk voornaamwoord
mē
Bosnisch
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nom. / voc. | jâ | mî |
accusatief | mȅne, me | nâs, nas |
genitief | mȅne, me | nâs, nas |
datief | mȅni, mi | nȁma, nam |
locatief | mȅni | nȁma |
instrumentalis | mnôm, mnóme | nȁma |
Uitspraak
Woordafbreking
- me
Persoonlijk voornaamwoord
me
Engels
Uitspraak
Persoonlijk voornaamwoord
me
Fins
Woordherkomst en -opbouw
Persoonlijk voornaamwoord
me
Kroatisch
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nom. / voc. | jâ | mî |
accusatief | mȅne, me | nâs, nas |
genitief | mȅne, me | nâs, nas |
datief | mȅni, mi | nȁma, nam |
locatief | mȅni | nȁma |
instrumentalis | mnôm, mnóme | nȁma |
Uitspraak
Woordafbreking
- me
Persoonlijk voornaamwoord
me
Latijn
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | ego | nōs |
accusatief | mē | |
genitief | mei | nostri |
datief | mihi | nōbis |
ablatief | mē |
Persoonlijk voornaamwoord
mē
- mij (accusatief van de eerste persoon enkelvoud)
- door mij (ablatief van de eerste persoon enkelvoud)
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /mɐ/ (Etsbergs)
Persoonlijk voornaamwoord
me
- onbeklemtoond accusatief van ich.
Spaans
Uitspraak
Woordafbreking
- me