ultramarijn
  • ul·tra·ma·rijn
enkelvoud meervoud
naamwoord ultramarijn ultramarijnen
verkleinwoord

het ultramarijno

  1. (RAL-kleur) kleur blauw met RAL-nummer 5002
  2. blauwe verfstof; een blauw pigment dat van nature wordt aangetroffen in het mineraal lazuriet, maar al twee eeuwen ook synthetisch vervaardigd wordt en daardoor wijdverbreide toepassing vindt
    • Heeft u die ook in het ultramarijn? 
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen ultramarijn ultramarijner ultramarijnst
verbogen ultramarijne ultramarijnere ultramarijnste
partitief ultramarijns ultramarijners -

ultramarijn

  1. (RAL-kleur) met een bepaalde diep blauwe kleur, RAL-nummer 5002
    • Hij rijdt in een ultramarijne auto.