marine

Niet te verwarren met: mariné

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  marine    (hulp, bestand)
• IPA: /maːˈrinə/

Woordafbreking

• ma·ri·ne

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘militair zeewezen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1650

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	marine	marines
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

marine

1. (militair) (scheepvaart) v strijdmacht die voor oorlogvoering op zee kan worden ingezet, zeemacht

   ▸ Ze heeft vele mooie herinneringen aan hem en toonde ons wel eens vol trots krantenartikelen en foto’s uit de tijd dat hij Minister van Oorlog en Marine was, tussen 1948 en 1950.

2. (kleur) bepaalde donkere kleur blauw

   • Heeft u die ook in het marine? 

Synoniemen

• [2] marineblauw

Afgeleide begrippen

• marinebasis, marineblauw

Verwante begrippen

• [1] landmacht, luchtmacht
• marien

Anagrammen

• manier, marien

Vertalingen

    1. zeemacht   

Afrikaans: vloot (af), seemag (af) Duits: Marine (de) v Engels: navy (en) Frans: marine (fr) v

Italiaans: marina (it) v Spaans: marina (es) v, armada (es) v Turks: deniz kuvvetleri (tr), deniz güçleri (tr), bahriye (tr), donanma (tr) Zweeds: flotta (sv) g, marin (sv) g

Bijvoeglijk naamwoord

marine

1. (kleur) de kleur marineblauw, donkerblauw hebbend

Vertalingen

    1. donkerblauw   

Turks: lacivert (tr), koyu mavi (tr)

Gangbaarheid

• Het woord marine staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "marine" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Kleuren in het Nederlands (nld) (de kleuren zijn slechts indicatief) (zie ook: RAL-kleuren)

Frans

Bijvoeglijk naamwoord

marine

1. vrouwelijk enkelvoud van marin

Italiaans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /maˈrine/

Woordafbreking

• ma·ri·ne

Bijvoeglijk naamwoord

marine

1. vrouwelijk meervoud van marino