manier

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  manier    (hulp, bestand)
• IPA: / mɑˈniːr/

Woordafbreking

• ma·nier

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘wijze’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1260

afkomstig van: Middelnederlands: maniere Oudfrans: meniere Latijn: manaria

Verwant in Germaans: West: Engels: manner, Duits: Manier, Fries: manear

Andere Indo-Europese talen: Romaans: Catalaans/Spaans: manera, Frans: manière, Italiaans: maniera, Portugees: maneira, Roemeens: manieră

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	manier	manieren
verkleinwoord	maniertje	maniertjes

Zelfstandig naamwoord

manier m

1. de handelswijze

   • De manier waarop je mij aanspreekt staat mij niet aan. 

   ▸ Al snel zag ik in dat ik op deze manier Canada nooit zou halen, maar vooralsnog genoot ik van elke bloem.

Anagrammen

• marien, marine

Vertalingen

    1.   

Bulgaars: маниер (bg) m, начин (bg) m Duits: Art (de) v, Weise (de) v Engels: manner (en), way (en) Frans: manière (fr) v, façon (fr) v

Pools: sposób (pl) m Spaans: manera (es) v, modo (es) m

Gangbaarheid

• Het woord manier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "manier" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.