lepel

[1] Een lepel.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  lepel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈlepəl / (2 lettergrepen); /ˈlepəɫ/

Woordafbreking

• le·pel

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘eetgereedschap’ voor het eerst aangetroffen in 1240
• uit het Middelnederlands lepel, afgeleid van leppen (slurpen) met het achtervoegsel -el, van de Germaanse wortel *lap-

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	lepel	lepels
verkleinwoord	lepeltje	lepeltjes

Zelfstandig naamwoord

de lepel m (palindroom)

1. (huishouden) (eetgerei) een voorwerp bestaande uit een greep en een kom(metje), waarmee vloeibaar voedsel wordt gegeten
2. een hoeveelheid die overeenkomt met de inhoud van een thee-, dessert- of eetlepel (resp. 5, 10 en 15 ml)
3. een oor van een konijn of van een haas
4. (paardrijden) onderdeel van een hoofdstel bij tuigpaarden
5. blinkend kunstaas dat lijkt op een klein blinkend visje

   ▸ Als we met de jol naar mijn vaste plek roeiden, was het in het ergste geval binnen tien minuten nadat we onze lepels in het water hadden laten zakken voorbij.

Hyponiemen

   

bolletjeslepel brijlepel compotelepel dessertlepel eetlepel eierlepel geboortelepel gietlepel groentelepel honinglepel ijslepel juslepel koffielepel loodlepel maatlepel merglepel opscheplepel paplepel pollepel potlepel puddinglepel punchlepel roerlepel sauslepel scheplepel schoenlepel schuimlepel soeplepel spaghettilepel strooplepel tekenlepel theelepel thermolepel

Afgeleide begrippen

   

lepelbak lepelblad lepelboom lepelboor lepeldoos lepelen lepelexcavateur lepelhaak lepelhond lepelkost lepelkruid lepelrek lepelsgewijs lepelslang lepelsteur lepelstraat lepelstuk lepelvaas lepelvormig lepelwagen lepelzucht

Verwante begrippen

• bestek, couvert, mes, vork

Vertalingen

    1. een voorwerp bestaande uit een greep en een kom(metje), waarmee vloeibaar voedsel wordt gegeten   

Afrikaans: lepel (af) Albanees: lugë (sq) Angelsaksisch: cucler (ang) Arabisch: ملعقة (ar) Aragonees: cullara (an) Aramees: ܬܪܘܕܐ (arc) Asturisch: cuyar (ast) Avaars: гъуд (av) Banjar: susudu Baskisch: koilara (eu) Bengaals: চামচ (bn) Bretons: loa (br) Bulgaars: лъжица (bg) v Catalaans: cullera (ca) Chinees: 匙 (zh) Deens: ske (da) Dimli: kewçıke Duits: Löffel (de) m Engels: spoon (en) Erzja: пенч Esperanto: kulero (eo) Estisch: lusikas (et) Faeröers: spónur (fo), skeið (fo) Fins: lusikka (fi) Frans: cuiller (fr) v, cuillère (fr) v Fries: leppel (fy) Galicisch: culler (gl) Gan: 瓢羹 (gan) Grieks: κουτάλι (el) o (koutáli) Guarani: kuimbe (gn) Haïtiaans Creools: kiyè Hebreeuws: כף (he) Hindi: चमचा (hi) Hongaars: kanál (hu) Ido: kuliero (io) Iers: spúnóg (ga) IJslands: skeið (is) Indonesisch: sendok (id) Italiaans: cucchiaio (it) Jakoets: ньуоска Japans: スプーン (ja) Javaans: séndhok (jv) Kalmuks: ухр Kildin-Sami: пасьтэмь Koerdisch: kevçî (ku) Koreaans: 숟가락 (ko) Kroatisch: Žlica (hr) Lak: къуса Laotiaans: ບ່ວງ (lo) Lets: karote (lv)

Lingala: lokele (ln) Litouws: šaukštas (lt) Lombardisch: cugiar (lmo) Luxemburgs: Läffel (lb) Macedonisch: лажица (mk) Malayalam: കരണ്ടി (ml) Maleis: sendok (ms) Nepali: चम्चा (ne) Noors: skje (no) Nynorsk: skei (nn) Occitaans: culhièr (oc) Oekraïens: ложка (uk) Oezbeeks: qoshiq (uz) Papiaments: kuchara Perzisch: چمچه (fa) Pools: łyżka (pl) Portugees: colher (pt) Quechua: kuchara (qu) Roemeens: lingură (ro) Russisch: ложка (ru) v (lóžka) Samoaans: sipuni (sm) Schots: spoon (sco) Servisch: кашика (sr) Servo-Kroatisch: kašika (sh) Siciliaans: cucchiara (scn) Singalees: හැඳි (si) Somalisch: qaado (so) Spaans: cuchara (es) Soendanees: séndok (su) Swahili: kijiko (sw), mwiko (sw) Tadzjieks: Қошуқ (tg) Tagalog: kutsára (tl) Tamil: கரண்டி (ta) Telugu: చెంచా (te) Thai: ช้อน (th) Tibetaans: ཐུར་མ། (bo) Toevaans: омааш Tsjechisch: lžíce (cs) Tsjetsjeens: Ӏайг Tsjoevasjisch: кашӑк Turks: kaşık (tr) Oedmoerts: пуньы Venetiaans: cuciaro Vietnamees: thìa (vi) West-Circassisch: джэмышх Wit-Russisch: лыжка (be) Wolof: kuddu (wo) Yoruba: s̩íbí (yo) Zoeloe: isipunu (zu) Zuid-Altajs: калбак Zweeds: sked (sv)

    2. een hoeveelheid die overeenkomt met de inhoud van een (thee- of eet)lepel   

Turks: kaşık (tr)

Werkwoord

vervoeging van
lepelen

lepel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lepelen
   

   • Ik lepel. 

2. gebiedende wijs van lepelen
   

   • Lepel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lepelen
   

   • Lepel je? 

Gangbaarheid

• Het woord lepel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "lepel" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Zelfstandig naamwoord

lepel

1. (gereedschap) lepel

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.