mus
 Niet te verwarren met: Mus
|
- mus
- via Middelnederlands mussche en muska van laat Latijn muscio, in de betekenis van ‘zangvogel’ aangetroffen vanaf 901 [1] [2] [3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | mus | mussen |
| verkleinwoord | musje | musjes |
de mus m
- (zangvogels) benaming voor vogels uit de familie Passeridae
, behorend tot de wevervogels die zelden ver van de mensen nestelen
- Wij hebben vaak mussen in de achtertuin.
|
|
- Zich verblijden met een dode mus
Blij zijn met iets onbeduidends [4]
- [1] iemand blij maken met een dooie musiemand iets goeds, waardevols e.d. beloven of voorspiegelen, wat uiteindelijk waardeloos blijkt te zijn
- de mussen vallen (dood) van de daken
het is heel warm
1. benaming voor vogels uit de familie Passeridae
- Het woord mus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mus" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[5] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ mus op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "mus" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ www.dbnl.org
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- mus
- Afgeleid van het Nederlandse muts
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | mus | musse |
mus
- IPA: /muːs/
- mus
- Afgeleid van het Proto-Germaanse *mūs
mus v
- mus
mus
- tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd gebiedende wijs bedrijvende vorm van musen
- IPA: /muːs/
- mus
mūs m
- (knaagdieren) muis
- (knaagdieren) rat, marter, sabelmarter e.a.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | mūs | mūrēs |
| genitief | mūris | mūrium |
| datief | mūrī | mūribus |
| accusatief | mūrem | mūrēs |
| vocatief | mūs | mūrēs |
| ablatief | mūre | mūribus |
- [2]: mus rusticus
veldmuis
- [2]: mus urbanus
stadsmuis
mus
- (knaagdieren) muis of spitsmuis
- (figuurlijk) lafaard
- mus
- Afkomstig van het Oudnoorse woord mús
| Naar frequentie | 2824 |
|---|
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
| nominatief | mus | m: musen v: musa |
mus | musene |
| genitief | mus' | m: musens v: musas |
mus' | musenes |
- (knaagdieren) muis
- (informatica) muis, computermuis
- (informeel), (eufemisme) een vulgair woord voor vrouwelijk geslachtsdeel
mus mv
- (knaagdieren) Muridae , een taxonomische familie van knaagdieren
mus, mv
- onbepaalde vorm nominatief meervoud van mus
- mus
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
| nominatief | mus | musa | mus myser |
musene mysene |
mus v
- (knaagdieren) muis
- (informatica) muis, computermuis
- (informeel), (eufemisme) een vulgair woord voor vrouwelijk geslachtsdeel
mus, mv
- onbepaalde vorm nominatief meervoud van mus
- IPA: /muːs/
- mus
- Afgeleid van het Proto-Germaanse *mūs
mus v
- mus
- IPA: /mʊs/
- mus
- (spreektaal) noodzakelijkheid, verplichting
- «I dnes ještě vystupuju na veřejnost moc nerad a jen z musu.»
- Zelfs vandaag de dag houd ik er nog steeds niet van om in het openbaar te verschijnen en doe het alleen uit noodzakelijkheid.
- «I dnes ještě vystupuju na veřejnost moc nerad a jen z musu.»
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | mus | musy |
| genitief | musu | musů |
| datief | musu | musům |
| accusatief | mus | musy |
| vocatief | muse | musy |
| locatief | musu | musech |
| instrumentalis | musem | musy |
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
mus
mus, g