leren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  leren    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /ˈlɪːrə/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ˈleːrə/, /ˈleːrən/
  • (Limburg): /ˈleːrə/

Woordafbreking

• le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘kennis verwerven, onderrichten’ voor het eerst aangetroffen in 901

afkomstig van: Middelnederlands: leren Oudnederlands: lēren Germaans: *laizijanan

Verwant in Germaans: West: Engels: lere (Angelsaksisch: lǣran), Duits: lehren, (Oudhoogduits: lēren), Fries: leare, leere (Oudfries: lēra) Noord: Zweeds: lära, Deens/Noors: lære, (Oudnoords: læra), IJslands/Faeröers: læra Oost: Gotisch: laisjan

	stellend
onverbogen	(alleen attributief)
verbogen	leren

Bijvoeglijk naamwoord

leren

1. van leer vervaardigd

   ▸ Hij droeg een groene bandana in zijn lange haar en had als een van de weinigen hoge leren bergschoenen om zijn zwakke enkels te beschermen.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
leren	leerde	geleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

leren

1. kennis of vaardigheid verwerven

   ▸ Kies je eigen weg, maak je eigen keuzes, leer je eigen lessen.

2. kennis of vaardigheid doen verwerven

   ▸ We praatten de hele dag en hij leerde me hoe ik veilig een gevaarlijke sneeuwbrug over kon steken door mijn wandelstokken horizontaal te houden voor het geval de sneeuw onder me wegviel en ik in de overdekte ijsrivier terecht zou komen.

Hyponiemen

• aanleren, achteruitleren, afleren, beleren, bijleren, doorleren, geleren, opleren, teleleren, verleren

Afgeleide begrippen

   

leeractiviteit leerachterstand leerbaar leerbegrip leerboek leercontract leercurve leerdammer leerdicht leerdichter leerdienst leerdoel leergang leergebied leergedrag leergeld leergeschil leergezag leergraag leerhuis leerjaar leerkracht leerkrediet leerkring leerlijn leerling leermeester leermeesteres leermiddel leermoeilijkheid leermoment leerobject leeromgeving leeropdracht leerovereenkomst leerpakket leerplan leerplicht leerplichtig leerprobleem leerproces leerproject leerpsychologie leerpunt leerrecht leerrede leerregel leerrijk leerroute leerschool leerstelsel leerstellig leerstelling leerstijl leerstoel leerstof leerstoornis leerstraf leerstrategie leerstuk leertheorie leertijd leervergunning leervrijheid leerweg leerwijze leerwinst leerwoordenboek leerzaam leraar lering

Vertalingen

    1. kennis of vaardigheid verwerven   

Duits: lernen (de) Engels: learn (en) Frans: apprendre (fr) Grieks: μαθαίνω (el) (maɵéno) Italiaans: imparare (it)

Limburgs: lèrne (li), lieëre (li) Papiaments: siña Pools: uczyć się (pl) Spaans: aprender (es) Tsjechisch: učit se (cs), naučit se (cs)

    2. kennis of vaardigheid doen verwerven   

Duits: lehren (de) Engels: teach (en) Frans: apprendre (fr) Grieks: μαθαίνω (el) (maɵéno), διδάσκω (el) (didásko)

Italiaans: insegnare (it) Limburgs: lieëre (li) Papiaments: instrui Pools: uczyć (pl) Tsjechisch: učit (cs), vyučovat (cs)

Zelfstandig naamwoord

leren mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord leer

Gangbaarheid

• Het woord leren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "leren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.