zink

Niet te verwarren met: Zink

Nederlands

Periodiek systeem der elementen (nld)
H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og ↓ * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr

Uitspraak

• Geluid:  zink    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• zink

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘chemisch element’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1736
• [A] In de Westerse Wereld wordt de ontdekking van zink veelal toegeschreven aan de Duitser Andreas Marggraf in het jaar 1746. Hij gaf het metaal de huidige naam 'zink'.
• [B] Van “sinke” (1351-1400)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	zink	-
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

[A] zink o

1. (scheikunde), (element) een scheikundig element met symbool Zn en atoomnummer 30. Het is een blauw/wit overgangsmetaal

Hyponiemen

• ruwzink

Afgeleide begrippen

   

zinkacetaat zinkatoom zinkbedekking zinkblende zinkchloride zinkdruk zinkerts zinkfabriek zinkgeel zinkgravure zinklegering zinklood zinkolie zinkoxide zinkplaat zinksnijder zinkspaat zinksulfaat zinksulfide zinkviooltje zinkwit zinkzalf zinkzout

Vertalingen

    1. , een scheikundig element met symbool Zn en atoomnummer 30. Het is een blauw/wit overgangsmetaal   

Afrikaans: sink (af) Chinees: 锌 (zh) (xīn) Duits: Zink (de) o Engels: zinc (en) Frans: zinc (fr) m Fries: sink (fy) Limburgs: zink (li) o Luxemburgs: Zénk (lb) Nedersaksisch: Zink (nds), sink (nds) Papiaments: zink Pools: cynk (pl) m

Portugees: zinco (pt) Roemeens: zinc (ro) o Russisch: цинк (ru) m (tsink) Slowaaks: zinok (sk) m Spaans: cinc (es) m, zinc (es) m Tsjechisch: zinek (cs) monbezield Turks: çinko (tr) Oeigoers: سىنك (uig) Vietnamees: kẽm (vi) Zweeds: zink (sv)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	zink	zinken
verkleinwoord	zinkje	zinkjes

Zelfstandig naamwoord

[B] zink v/m

1. (muziekinstrument) een meestal krom uitgevoerd koperblaasinstrument met vingergaten zoals bij een blokfluit
2. (muziekinstrument) een orgelregister

Synoniemen

• cornetto

Hyperoniemen

• muziekinstrument, aerofoon, luchtklinker, koperblaasinstrument,

Verwante begrippen

• blokfluit, kornet, kromhoorn, schalmei, trompet

Vertalingen

    1. zink (muziekinstrument)   

Duits: Zink (de) m Engels: cornett (en)

Frans: cornet à bouquin  (fr) m

Werkwoord

vervoeging van
zinken

zink

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zinken
   

   • Ik zink. 

2. gebiedende wijs van zinken
   

   • Zink! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zinken
   

   • Zink je? 

Gangbaarheid

• Het woord zink staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zink" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• element zink op Wikipedia
• muziekinstrumentop zink Wikipedia

Limburgs

Periodiek systeem der elementen (lim)
H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn ↓ * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr

Uitspraak

• IPA: /ˈzɪŋk/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

zink o

1. (scheikunde), (element) zink.
2. atoomdeeltje van zink.

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	zink	-	zinkske	-	zinker	-	zinkskes	-
genitief	zinks	-	zinkskes	-	zinker	-	zinkskes	-
locatief	zinkes	-	zinkeske	-	zinkese	-	zinkeskes	-
datief	zinke	-	zinkske	-	zinker	-	zinkskes	-
accusatief	zink	-	zinkske	-	zinker	-	zinkskes	-