element

Nederlands

[1] periodiek systeem van de elementen

Uitspraak

• Geluid:  element    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ele·ment

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans of Latijn, in de betekenis van ‘hoofdstof, eenheid’ voor het eerst aangetroffen in 1265
• Afgeleid van de eerste drie letters van het Romeinse alfabet: L-M-N.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	element	elementen
verkleinwoord	elementje	elementjes

Zelfstandig naamwoord

element o

1. (scheikunde) de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen
2. (wiskunde) een onderdeel van een verzameling
3. een lastig individu
4. (natuurkunde) omzetter van bijv. trillingen in elektriciteit of elektriciteit in warmte etc. in het bijzonder:
5. (natuurkunde) voorwerp waarin elektriciteit wordt opgewekt
6. één van de vier elementen: water, lucht, aarde of vuur

Synoniemen

• [1] chemisch element, atoomsoort

Verwante begrippen

• [1] atoomnummer
• [4] converter, transducer, omvormer
• [5] batterij, accu

Hyponiemen

   

baanelement beeldelement boogelement brandstofelement foto-element gebitselement gevelelement gitaarelement koelelement landschapselement micro-element normaalelement oerelement oligo-element overgangselement regelelement spoorelement spore-element sporenelement standaardelement stapelelement tafelement thermo-element verrassingselement verwarmingselement zitelement

Afgeleide begrippen

• elementair

Uitdrukkingen en gezegden

• in je element zijn

doen wat je leuk vindt en goed kunt

•  Hij leek een permanente glimlach te hebben onder zijn borstelige snor en was hier in de wildernis duidelijk in zijn element.  

Vertalingen

    1.   

Bretons: elfenn (br) v Duits: Element (de) o Engels: element (en) Fins: alkuaine (fi) Frans: élément (fr) Italiaans: elemento (it)

Latijn: elementum (la) Nedersaksisch: element (nds), element (nds), elemìnt (nds) Pools: pierwiastek (pl) m Spaans: elemento (es) Tsjechisch: prvek (cs) monbezield Turks: element (tr)

Gangbaarheid

• Het woord element staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "element" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Achterhoeks

Zelfstandig naamwoord

element

1. (scheikunde) element; de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen

Afrikaans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	element	elemente

Woordafbreking

• ele·ment

Zelfstandig naamwoord

element

1. (scheikunde) element; de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen
2. (wiskunde) element; een onderdeel van een verzameling
3. element; een deel van een geheel
4. element; één van de vier elementen: water, lucht, aarde of vuur

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

element

1. (scheikunde) element; de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen

Schrijfwijzen

• Element
• elemìnt

Pools

Uitspraak

• IPA: /ɛlɛmɛnt/
• Geluid:  element    (hulp, bestand)

Zelfstandig naamwoord

element m

1. element; een deel van een geheel
2. (verouderd) element; een groep personen

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Slowaaks

Zelfstandig naamwoord

element m

1. element

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /ɛlɛmɛnt/
• Geluid:  element    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ele·ment

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Latijnse elementum

Zelfstandig naamwoord

element monbezield

1. element; één van de vier elementen: water, lucht, aarde of vuur

   «Země, vzduch, voda a oheň jsou základními elementy života.»

   Aarde, lucht, water en vuur zijn de basiselementen van het leven.

2. element; een deel van een geheel

   «Světlo je důležitý element, který ovlivňuje kvalitu snímku.»

   Licht is een belangrijk element dat de kwaliteit van een foto beïnvloedt.

3. (natuurkunde) galvanisch element, galvanische cel, voltacel, elektrochemisch element

   «Galvanický element je chemický zdroj elektrického proudu.»

   Een galvanisch element is een chemische bron van elektrische stroom.

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	element	elementy
genitief	elementu	elementů
datief	elementu	elementům
accusatief	element	elementy
vocatief	elemente	elementy
locatief	elementu	elementech
instrumentalis	elementem	elementy

Synoniemen

1. živel monbezield, prvotní látka v
2. díl monbezield, prvek monbezield, složka v, součástka v
3. galvanický článek monbezield

Afgeleide begrippen

• elementární
• termoelement monbezield
• zelementárnit perfectief

Verwante begrippen

• elementarista mbezield
• elementaristka v
• elementárka v

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)

Turks

Woordafbreking

• ele·ment

	enkelvoud	meervoud
nominatief	element	elementler
genitief	elementin	elementlerin
datief	elemente	elementlere
accusatief	elementi	elementleri
locatief	elementte	elementlerde
ablatief	elementten	elementlerden

Zelfstandig naamwoord

element

1. (scheikunde) element