zwavel

In de betekenis van ‘chemisch element’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1450 ^[1]
De naam zwavel komt uit het sanskriet waar het sulvere werd genoemd.

de zwavel m

(scheikunde), (element), (mineraal) scheikundig element met symbool S en atoomnummer 16. Het is een geel niet-metaal
▸ - Voor het feit dat een deel van de energie die bij deze snelle uitzetting vrijkwam, kon stollen tot deeltjes, die met elkaar de lichte waterstof-, lithium- en heliumatomen vormden, waarna deze uitgroeiden tot clusters die sterren voortbrachten met een gloeiende vloeibare kern, waarin alle elementen tot stand kwamen - koolstof, stikstof, zuurstof, zwavel en fosfor - die nodig waren voor de vorming van de voor het leven onontbeerlijke nucleïnezuren.^[2]

▸ Hij rook sterk naar zwavel, en als men het op een kledingstuk liet zitten, zou er een gat in branden.^[3]

1. scheikundig element met symbool S en atoomnummer 16

zwavel

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zwavelen
- Ik zwavel.
gebiedende wijs van zwavelen
- Zwavel!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zwavelen
- Zwavel je?

Het woord zwavel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.^[4]

Inhoud