Schwefel

Alemannisch

Zelfstandig naamwoord

Schwefel

1. (scheikunde)(element) zwavel; scheikundig element met atoomnummer 16. Het is een geel niet-metaal

Afkorting

• S

Schwefel (Sulfur)
Zwavel

Duits

Uitspraak

• Geluid:  Schwefel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈʃveːfəl /

Woordafbreking

• Schwe·fel

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van de Middelhoogduitse zelfstandige naamwoorden swebel en swevel, die van de Oudhoogduitse zelfstandige naamwoorden suebal en sweval komen, met herkomst uit het Germaans

	enkelvoud	meervoud
nominatief	der Schwefel	-
genitief	des Schwefels
datief	dem Schwefel
accusatief	der Schwefel

Zelfstandig naamwoord

Schwefel, m

1. (element), (scheikunde), (mineraal) zwavel

   «Schwefel ist ein Mineralstoff, der bereits seit dem Altertum bekannt ist.»

   Zwavel is een mineraal dat bekend is sinds de oudheid.

Afkorting

• S (van Sulfur)

Synoniemen

• Sulfur

Afgeleide begrippen

geschwefelt schwefelarm Schwefelbad Schwefeldioxid schwefelfarben

schwefelfrei schwefelgelb schwefelhaltig Schwefelhölzchen Schwefelkopf

Schwefelporling Schwefelquelle Schwefelsäure Schwefelverbindung Schwefelwasserstoff

Uitdrukkingen en gezegden

• zusammenhalten wie Pech und Schwefel

twee handen op éen buik zijn
op iemands hand zijn

Ripuarisch

Zelfstandig naamwoord

Schwefel

1. (scheikunde)(element) zwavel; scheikundig element met atoomnummer 16. Het is een geel niet-metaal

Afkorting

• S