terrein

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  terrein    (hulp, bestand)
• IPA: /tɛ'rɛin/, /tə'rɛin/

Woordafbreking

• ter·rein

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘stuk grond’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1809

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	terrein	terreinen
verkleinwoord	terreintje	terreintjes

Zelfstandig naamwoord

terrein o

1. een stuk grond van enige omvang

   • Jullie mogen niet op andermans terrein komen! 

   ▸ Vanwege het gebrek aan steun echter moesten mijn enkels erg wennen aan het oneffen terrein.

2. een onderwerp waarmee men zich bezighoudt

   • Sorry, maar dat is niet mijn terrein. 

Hyponiemen

   

aandachtsterrein afbraakterrein bedrijventerrein bouwterrein caravanterrein eigendomsterrein gevechtsterrein golfterrein grijpterrein industrieterrein jachtterrein kampeerterrein naturistenterrein natuurterrein Oorlogsterrein opgravingsterrein opslagterrein opspuitterrein opstelterrein parkeerterrein proefterrein rangeerterrein speelterrein sportterrein tentoonstellingsterrein ulv-terrein werkterrein ziekenhuisterrein zoekterrein

Afgeleide begrippen

   

terreinafscheiding terreinauto terreinchef terreinfiets terreinkaart terreinknecht terreinmeester terreinopzichter terreinrit terreinverkenning terreinverlies terreinwagen terreinwedstrijd terreinwinst

Verwante begrippen

• akker, gebied, land, veld

Vertalingen

    1. een stuk grond van enige omvang   

Duits: Gelände (de) o Engels: terrain (en)

Frans: terrain (fr) m Spaans: terreno (es) m, campo (es) m

    2. een onderwerp waarmee men zich bezighoudt   

Frans: domaine (fr) m

Gangbaarheid

• Het woord terrein staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "terrein" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.