onderzoeksterrein


  • on·der·zoeks·ter·rein
enkelvoud meervoud
naamwoord onderzoeksterrein onderzoeksterreinen
verkleinwoord onderzoeksterreintje onderzoeksterreintjes

het onderzoeksterreino

  1. verzameling van te onderzoeken zaken of mensen; vakgebied waar men onderzoek naar doet
     Het is belangrijk te vermelden dat voor Febvre het gevoelsleven ook hoort tot het onderzoeksterrein van de cultuurspecialist omdat emoties immers meehelpen om nieuwe ideeën te scheppen.[1]
     In 2001 schreven Johnson en Luczkovich samen een artikel voor het Journal of Social Structure, waarin zij wezen op allerlei overeenkomsten tussen twee schijnbaar zeer verschillende onderzoeksterreinen.[2]
     De zuidpool geldt als een veelbelovend onderzoeksterrein, legt Ellerbroek uit. "Er wordt gedacht dat daar heel veel water zit. Water is een grondstof die erg belangrijk is voor, in eerste instantie, mensen die daar willen zijn, maar je kunt daar ook raketbrandstof van maken zodat je eigenlijk een soort tankstation krijgt buiten de aarde. Op lange termijn is dat heel erg nuttig."[3]




  1. Babette Hellemans
    “Cultuur” (2014), Amsterdam University Press  , ISBN 9789089646040
  2. “Waarom zijn er zoveel soorten” (2016), Atlas Contact  , ISBN 9789045031422
  3.   Weblink bron “India weet als vierde land ruimtevaartuig op de maan te laten landen” (Woensdag 23 augustus 2023, 11:42), NOS