status

vervoeging van
	statussen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: status (hulp, bestand)
IPA: / ˈstatʏs / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

sta·tus

Woordherkomst en -opbouw

[1] van Latijn status, in de betekenis van ‘stand, toestand’ aangetroffen vanaf 1745 ^[1] ^[2] ^[3]
[2]: in de nieuwere betekenis ‘maatschappelijk aanzien’ via Engels status, aangetroffen vanaf 1959 ^[1]

Zelfstandig naamwoord

de status m

(algemeen) plaats in een vast geheel of een bepaald proces
(sociologie) aanzien in de maatschappij, hiërarchische positie
- Een hoge maatschappelijke status.
- Sociale status.
(juridisch) maatschappelijke toestand of positie met bepaalde rechtsgevolgen
- Als zij de status van vluchteling krijgt, mag ze in het land blijven.
(medisch) actueel overzicht van aandoeningen en behandelingen, dossier over patiënt in ziekenhuis
- Wat is de status van de patiënt?
(internet) bericht over een bepaalde toestand, bijv. op sociale media
- De status van het bericht wordt weergegeven.
▸ Met status deel je tekst-, foto-, video- en GIF-updates die na 24 uur verdwijnen. Deze status is ook end-to-end versleuteld.^[4]

Vertalingen

1. plaats in een vast geheel of een bepaald proces

Tsjechisch: status ^(cs) m onbezield, stav ^(cs) m onbezield
Duits: Status ^(de) m
Engels: status ^(en)

Slowaaks: status ^(sk) m, stav ^(sk) m
Spaans: estatus ^(es) m

1.1 aanzien in de maatschappij

Duits: Status ^(de) m, Ansehen ^(de) o
Engels: grade ^(en), rank ^(en), rate ^(en)

Spaans: grado ^(es) m, rango ^(es) m

Werkwoord

status

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van statussen
- Ik status.
gebiedende wijs van statussen
- Status!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van statussen
- Status je?

Gangbaarheid

Het woord status staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "status" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[5]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

↑ ^1,0 ^1,1 "status" in:
Sijs, Nicoline van der
, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
↑ status op website: Etymologiebank.nl
↑ “Het gebruik van status”, NS
↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Engels

Uitspraak

Geluid: status (VS) (hulp, bestand)

Woordafbreking

sta·tus

Zelfstandig naamwoord

status

positie, toestand, status

Latijn

Woordafbreking

sta·tus

Zelfstandig naamwoord

status m

positie, toestand, status

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	status	statūs
genitief	statūs	statuum
datief	statuī (statū)	statibus
accusatief	statum	statūs
vocatief	status	statūs
ablatief	statū	statibus

Woordherkomst en -opbouw

[1] de stam van stare met het achtervoegsel -tus

Deelwoord

vervoeging van
stare

status

passief perfectum van stare

vervoeging van
sistere

status

passief perfectum van sistere

Verbuiging

	enkelvoud			meervoud
	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig
nominatief	status	stata	statum	statī	statae	stata
genitief	statī	statae	statī	statōrum	statārum	statōrum
datief	statō	statae	statō	statīs	statīs	statīs
accusatief	statum	statam	statum	statōs	statās	stata
ablatief	statō	statā	statō	statīs	statīs	statīs
vocatief	state	stata	statum	statī	statae	stata
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.):
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.):

Slowaaks

Woordafbreking

sta·tus

Zelfstandig naamwoord

status m

status, toestand; over dingen, personen of verhoudingen, hoe deze in een bepaalde tijd zijn
(medisch) status; stand/toestand van de patiënt of het dossier over patiënt in ziekenhuis
(sociologie) status; aanzien in de maatschappij
(juridisch) status; toestand met bepaalde rechtsgevolgen

Typische woordcombinaties

status quo

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Tsjechisch

Uitspraak

IPA: /statʊs/

Woordafbreking

sta·tus

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Latijn

Zelfstandig naamwoord

status m onbezield

status, toestand; over dingen, personen of verhoudingen, hoe deze in een bepaalde tijd zijn
(medisch) status; stand/toestand van de patiënt of het dossier over patiënt in ziekenhuis
(sociologie) status; aanzien in de maatschappij
(juridisch) status; toestand met bepaalde rechtsgevolgen

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	status	statusy
genitief	statusu	statusů
datief	statusu	statusům
accusatief	status	statusy
vocatief	statuse	statusy
locatief	statusu	statusech
instrumentalis	statusem	statusy