status

vervoeging van
	statussen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: status (hulp, bestand)
IPA: /ˈstatʏs/

Woordafbreking

sta·tus

Woordherkomst en -opbouw

Oorspronkelijk een leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘stand, toestand’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1745 ^[1]. De nieuwere betekenis ‘maatschappelijk aanzien’ komt uit het Engels en is voor het eerst aangetroffen in het jaar 1959 ^[1]

Zelfstandig naamwoord

status m

(maatschappij) aanzien in de maatschappij
- Een hoge maatschappelijke status.
(juridisch) toestand met bepaalde rechtsgevolgen
(medisch) stand, toestand, dossier over patiënt in ziekenhuis
- Wat is de status van de patiënt?

Hyponiemen

[1] beschermingsstatus, cultstatus, gedoogstatus, junkstatus, kredietstatus, ontheemdenstatus, verblijfsstatus, vluchtelingenstatus, vreemdelingenstatus

Afgeleide begrippen

status quo, statusbalk, statushouder, statussymbool, statuswet

Vertalingen

1. toestand

Engels: status ^(en)
Slowaaks: status ^(sk) m, stav ^(sk) m

Spaans: estatus ^(es) m
Tsjechisch: status ^(cs) m onbezield, stav ^(cs) m onbezield

2. rang

Engels: grade ^(en), rank ^(en), rate ^(en)

Spaans: grado ^(es) m, rango ^(es) m

Werkwoord

status

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van statussen
- Ik status.
gebiedende wijs van statussen
- Status!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van statussen
- Status je?

Gangbaarheid

Het woord status staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "status" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[2]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

↑ ^1,0 ^1,1 "status" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
↑ Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be

Engels

Woordafbreking

sta·tus

Zelfstandig naamwoord

status

positie, toestand, status

Latijn

Woordafbreking

sta·tus

Zelfstandig naamwoord

status m

positie, toestand, status

Woordherkomst en -opbouw

[1] de stam van stare met het achtervoegsel -tus

Deelwoord

vervoeging van
stare

status

passief perfectum van stare

vervoeging van
sistere

status

passief perfectum van sistere

Slowaaks

Woordafbreking

sta·tus

Zelfstandig naamwoord

status m

status, toestand; over dingen, personen of verhoudingen, hoe deze in een bepaalde tijd zijn
(medisch) status; stand/toestand van de patiënt of het dossier over patiënt in ziekenhuis
(sociologie) status; aanzien in de maatschappij
(juridisch) status; toestand met bepaalde rechtsgevolgen

Typische woordcombinaties

status quo

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Tsjechisch

Uitspraak

IPA: /statʊs/

Woordafbreking

sta·tus

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Latijn

Zelfstandig naamwoord

status m onbezield

status, toestand; over dingen, personen of verhoudingen, hoe deze in een bepaalde tijd zijn
(medisch) status; stand/toestand van de patiënt of het dossier over patiënt in ziekenhuis
(sociologie) status; aanzien in de maatschappij
(juridisch) status; toestand met bepaalde rechtsgevolgen

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	status	statusy
genitief	statusu	statusů
datief	statusu	statusům
accusatief	status	statusy
vocatief	statuse	statusy
locatief	statusu	statusech
instrumentalis	statusem	statusy