status

vervoeging van
	statussen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: status (hulp, bestand)
IPA: /ˈstatʏs/

Woordafbreking

sta·tus

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘maatschappelijk aanzien’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1959 ^[1]
Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘stand, toestand’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1745 ^[1]

Zelfstandig naamwoord

status m

(medisch) stand, toestand, dossier over patiënt in ziekenhuis
aanzien in de maatschappij
(juridisch) toestand met bepaalde rechtsgevolgen

Hyponiemen

beschermingsstatus, cultstatus, gedoogstatus, junkstatus, kredietstatus, ontheemdenstatus, verblijfsstatus, vluchtelingenstatus, vreemdelingenstatus

Afgeleide begrippen

status quo, statusbalk, statushouder, statussymbool, statuswet

Vertalingen

1. toestand

Engels: status ^(en)
Slowaaks: status ^(sk) m, stav ^(sk) m

Spaans: estatus ^(es) m
Tsjechisch: status ^(cs) m onbezield, stav ^(cs) m onbezield

2. rang

Engels: grade ^(en), rank ^(en), rate ^(en)

Spaans: grado ^(es) m, rango ^(es) m

Werkwoord

status

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van statussen
- Ik status.
gebiedende wijs van statussen
- Status!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van statussen
- Status je?

Gangbaarheid

Het woord status staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "status" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[2]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

↑ ^1,0 ^1,1 "status" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
↑ Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be

Slowaaks

Zelfstandig naamwoord

status m

status, toestand; over dingen, personen of verhoudingen, hoe deze in een bepaalde tijd zijn
(medisch) status; stand/toestand van de patiënt of het dossier over patiënt in ziekenhuis
(sociologie) status; aanzien in de maatschappij
(juridisch) status; toestand met bepaalde rechtsgevolgen

Typische woordcombinaties

status quo

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Tsjechisch

Uitspraak

IPA: /statʊs/

Woordafbreking

sta·tus

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Latijn

Zelfstandig naamwoord

status m onbezield

status, toestand; over dingen, personen of verhoudingen, hoe deze in een bepaalde tijd zijn
(medisch) status; stand/toestand van de patiënt of het dossier over patiënt in ziekenhuis
(sociologie) status; aanzien in de maatschappij
(juridisch) status; toestand met bepaalde rechtsgevolgen

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	status	statusy
genitief	statusu	statusů
datief	statusu	statusům
accusatief	status	statusy
vocatief	statuse	statusy
locatief	statusu	statusech
instrumentalis	statusem	statusy