fijn

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  fijn    (hulp, bestand)
• IPA: /fɛi̯n/

Woordafbreking

• fijn

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘niet grof, verfijnd, heerlijk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1265

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	fijn	fijner	fijnst
verbogen	fijne	fijnere	fijnste
partitief	fijns	fijners	-

Bijvoeglijk naamwoord

fijn

1. van geringe dikte
2. nauwkeurig en klein
3. leuk

   ▸ Het was in dat opzicht opvallend fijn om alleen te zijn en geheel in mijn eigen tempo de dag door te gaan.

Synoniemen

• [1] dun, mager

Antoniemen

• [1] dik
• [2] grof
• [3] stom, vervelend

Hyponiemen

• haarfijn, middelfijn, piekfijn, ragfijn, superfijn, ultrafijn

Afgeleide begrippen

   

fijnaard fijnafstemming fijnbankwerker fijnbesnaard fijne fijngebouwd fijngehakt fijngevoelig fijngoed fijnhakken fijnheid fijnkauwen fijnknijpen fijnknippen fijnkorrel fijnmaken fijnmalen fijnmazig fijnmechanicus fijnproever fijnregelen fijnregeling fijnscheuren fijnschilder fijnschrijver fijnslaan fijnsnijden fijnspar fijnstampen fijnstraal fijnstructuurconstante fijnte fijntjes fijntrappen fijnwasmiddel fijnwrijven fijnzinnig fineren verfijnen

Vertalingen

    1. van geringe dikte   

Duits: fein (de) Engels: fine (en) Frans: fin (fr) Noors: fin (no) Nynorsk: fin (nn)

Papiaments: fini Russisch: тонкий (ru) Spaans: fino (es) Vietnamees: mịn (vi), mỏng (vi)

    3. leuk   

Duits: fein (de) Engels: fine (en) Noors: fin (no)

Nynorsk: fin (nn) Spaans: agradable (es), bueno (es) Vietnamees: hữu ích (vi), hay (vi)

Gangbaarheid

• Het woord fijn staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "fijn" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.