fijnte
- fijn·te
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | fijnte | fijnten fijntes |
verkleinwoord |
de fijnte v
- het zeer zuiver zijn van edele metalen of edelstenen
- het uit zeer fijne deeltjes of lijntjes bestaan
- de mate van fijnheid of graad van fijnheid
- [1] voornaamste, fijnste, beste
- Het woord fijnte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fijnte" herkend door:
35 % | van de Nederlanders; |
39 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be