jouw

Nederlands

	enkelvoud		meervoud
	bijvoeglijk	zelfstandig	bijvoeglijk	zelfstandig
1e persoon	mijn m'n	mijne	ons, onze	onze
2e persoon (informeel)	jouw je	jouwe	jullie je	-
2e persoon (formeel) (regionaal)	uw	uwe	uw	uwe
3e persoon (mannelijk)	zijn z'n	zijne	hun	hunne
3e persoon (vrouwelijk)	haar d'r, 'r	hare
3e persoon (onzijdig)	zijn z'n (ervan)	zijne
	Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm

Uitspraak

• Geluid:  jouw    (hulp, bestand)
• IPA: /jɑu̯/

Woordafbreking

• jouw

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘bezittelijk voornaamwoord’ voor het eerst aangetroffen in 1290

Bezittelijk voornaamwoord

jouw

1. (informeel) van jou

   • Is dat jouw auto? 

   ▸ ’Ik moet er zelf niet aan denken. Maar het is jouw leven en als je er blij van wordt moet je het gewoon doen.’

Gelijkklinkende woorden

• jou

Synoniemen

• (verbogen) jouwn

Vertalingen

    1. (informeel) van jou   

Duits: dein (de) Engels: your (en) Frans: ton (fr), ta (fr), tes (fr) Italiaans: tuo (it), tua (it), tuoi (it), tue (it)

Noors: din (no) m, di (no) v, ditt (no) o Nynorsk: din (nn) m, di (nn) v, ditt (nn) o Russisch: твой (ru) Spaans: tu (es), tus (es)

Werkwoord

vervoeging van
jouwen

jouw

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jouwen
   

   • Ik jouw. 

2. gebiedende wijs van jouwen
   

   • Jouw! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jouwen
   

   • Jouw je? 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	jouw	jouwen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

jouw m

1. uitroep (van vreugde)
2. uitroep (van spot)

Gangbaarheid

• Het woord jouw staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "jouw" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.