chemie

Nederlands

chemie

Uitspraak

• Geluid:  chemie    (hulp, bestand)
• IPA: / xeˈmi / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• che·mie

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘scheikunde’ voor het eerst aangetroffen in 1614

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	chemie	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

chemie v

1. (wetenschap) wetenschap die zich bezig houdt met de kennis van de stoffen zoals die zijn opgebouwd uit atomen

   • „Dit is zeer interessant. En ook zeer relevant voor de manier waarop wij met plastics omgaan”, zegt Bert Klein Gebbink, hoogleraar Organische chemie en katalyse aan de Universiteit Utrecht, die zelf niet bij het onderzoek betrokken is. Volgens hem brengt dit onderzoek de zogeheten chemische recycling van plastics een stap dichterbij. 

2. (figuurlijk) harmonieuze samenwerking, m.n. in politieke context

   • - Er bestaat goede chemie tussen de hoofdrolspelers Rutte, Verhagen en Wilders. 
   • - Er zijn verschillende redenen om van toneel te houden: omdat een voorstelling bijvoorbeeld het resultaat kan zijn van de chemie tussen acteur en zaal. 

Synoniemen

• [1] scheikunde

Hyponiemen

   

agrochemie alchemie archeochemie astrochemie biochemie colloïdchemie cytochemie elektrochemie fotochemie fysicochemie fytochemie geochemie histochemie kernchemie koolstofchemie kristalchemie kwantumchemie metachemie microchemie neurochemie organometaalchemie piëzochemie polymeerchemie radiochemie stereochemie suikerchemie thermochemie

Afgeleide begrippen

• [1] agrochemisch, chemicus, chemiebedrijf, chemisch, chemisme

Vertalingen

    1. wetenschap die zich bezig houdt met de kennis van de stoffen zoals die zijn opgebouwd uit elementen   

Afrikaans: chemie (af), scheikunde (af) Alemannisch: Chemii Beiers: Kemii (bar) Duits: Chemie (de) Engels: chemistry (en) Fins: kemia (fi) Frans: chimie (fr) v Fries: gemy (fy), skiekunde (fy) Hoogsilezisch: chymijo (szl) Italiaans: chimica (it) v Japans: 化学 (ja) Jiddisch: כעמיע (yi) Kasjoebisch: chemijô (csb) Limburgs: chemie (li), sjeikunde (li) Luxemburgs: Chimie (lb)

Nedersaksisch: chemie (nds), Chemie (nds), scheikunde (nds) Noord-Fries: chemii Noors: kjemi (no) m Nynorsk: kjemi (nn) m Occitaans: quimia (oc) v Pools: chemia (pl) v Saterfries: Chemie (stq) Schots: chemistrie (sco), chemistry (sco) Slowaaks: chémia (sk) Spaans: química (es) v Tsjechisch: chemie (cs) v Turks: kimya (tr) Vietnamees: hoá học (vi) Waals: tchimeye (wa) v Zeeuws: scheikunde (zea)

Gangbaarheid

• Het woord chemie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "chemie" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	chemie	-

Uitspraak

• IPA: /xemi/

• geluid

Woordafbreking

• che·mie

Zelfstandig naamwoord

chemie

1. (wetenschap) chemie, scheikunde; wetenschap die zich bezig houdt met de kennis van de stoffen zoals die zijn opgebouwd uit atomen

Synoniemen

• skeikunde

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Limburgs

Zelfstandig naamwoord

chemie

1. (wetenschap) chemie, scheikunde; wetenschap die zich bezig houdt met de kennis van de stoffen zoals die zijn opgebouwd uit atomen

Synoniemen

• sjeikunde

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

chemie

1. (wetenschap) chemie, scheikunde; wetenschap die zich bezig houdt met de kennis van de stoffen zoals die zijn opgebouwd uit atomen

Schrijfwijzen

• Chemie

Synoniemen

• scheikunde

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Stellingwerfs

Zelfstandig naamwoord

chemie

1. (wetenschap) chemie, scheikunde; wetenschap die zich bezig houdt met de kennis van de stoffen zoals die zijn opgebouwd uit atomen

Synoniemen

• scheikunde

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /xɛmɪjɛ/

Woordafbreking

• che·mie

Zelfstandig naamwoord

chemie v

1. (wetenschap) scheikunde, chemie; wetenschap die zich bezig houdt met de kennis van de stoffen zoals die zijn opgebouwd uit atomen

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	chemie	chemie
genitief	chemie	chemií
datief	chemii	chemiím
accusatief	chemii	chemie
vocatief	chemie	chemie
locatief	chemii	chemiích
instrumentalis	chemií	chemiemi

Afgeleide begrippen

agrochemie v biochemie v chemický chemik mbezield

elektrochemie v fotochemie v geochemie v histochemie v

magnetochemie v mikrochemie v pedochemie v petrochemie v

radiochemie v spektrochemie v stereochemie v termochemie v

Typische woordcombinaties

• analytická chemie v
• anorganická chemie v
• fyzikální chemie v
• organická chemie v

Verwante begrippen

• chemicky (bw.)
• chemička v
• chemikův

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)