Apocriefen
Niet te verwarren met: apocriefen |
- Geluid: Apocriefen (hulp, bestand)
- IPA: / apoˈkrifə(n) / (4 lettergrepen)
- Apo·crie·fen
- alleen meervoud, apocriefen als benaming van een bepaalde verzameling heilige boeken geschreven met een hoofdletter volgens spellingregel 16.A en spellingregel 16.P
Apocriefen mv
- (religie) (christelijk) verzameling van teksten die in een bijbel zijn opgenomen, maar waaraan minder gezag wordt toegekend dan de echte Bijbelboeken uit het Oude en Nieuwe Testament
- ▸ Het boek bevat de tweede helft van het Oude Testament, vanaf het boek Job, maar (helaas!) zonder de Psalmen, maar mét de Apocriefen.[1]
- Bij een willekeurige verzameling van dit soort teksten gaat het om een soortnaam en is de officiële schrijfwijze met een kleine letter.
boeken in de christelijke Bijbel
- Genesis
- Exodus
- Leviticus
- Numeri
- Deuteronomium
- Jozua
- Rechters
- Ruth
- 1 Samuel
- 2 Samuel
- 1 Koningen
- 2 Koningen
- 1 Kronieken
- 2 Kronieken
- Ezra *
- Nehemia
- Ester *
- Job
- Psalmen
- Spreuken
- Prediker
- Hooglied
- Jesaja
- Jeremia
- Klaagliederen
- Ezechiël
- Daniël *
- Hosea
- Joël
- Amos
- Obadja
- Jona
- Micha
- Nahum
- Habakuk
- Sefanja
- Haggai
- Zacharia
- Maleachi
- Apocriefen
- aanvullingen op boeken
hiervoor gemarkeerd met *
- Het woord 'Apocriefen' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Weblink bron G.L. van Lennep“Waarin... ijs en weder” (31 januari 1976) op nrc.nl