Andere schrijfwijzen Niet te verwarren met: Els, Els'
  • els
  • A: erfwoord: aangetroffen vanaf 772;[1] Middelnederlands else, uit Oudnederlands elisa, ontwikkeld uit Oergermaans *alísō, bij Indo-Europees *h₁el(i)s-, waartoe ook Litouws al̃ksnis, Sloveens jélša en Latijn alnus behoren. Evenals Nederduits Els; daarnaast met grammatische wisseling Nederduits Eller en Duits Erle.[2][3][4][5]
  • B: erfwoord: Middelnederlands elsene, alsene, else, ontwikkeld uit Oergermaans *alasn(j)ō, uitbreiding van *alaz (waaruit Oudnoords alr), bij Indo-Europees *h₁h̥₁l-h₂-ós ‘els, priem’, genitief van *h₁éh₁l-eh₂, waartoe ook Duits Ahle, Sanskriet árā en Hotanees aiysna behoren.[6][7][8] Evenals Nederduits Els, Zwitsers-Duits Alesne en Gotisch alisna.
1, 2 enkelvoud meervoud
naamwoord els elzen
verkleinwoord elsje elsjes

[B]deelsv/m

  1. (gereedschap) priemvorming werktuig bedoel om gaten mee te prikken
88 %van de Nederlanders;
93 %van de Vlamingen.[9]