bellen

[3] Bellen.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bellen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbɛlə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• bel·len

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
bellen	belde	gebeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

bellen

1. inergatief de deurbel over laten gaan, schellen, aanbellen

   • Kun jij even bellen aan de deur? 

2. door middel van een bel een signaal geven
3. overgankelijk iemand opbellen, telefoneren naar of met iemand

   • Ja, ik zal je straks weer bellen. 

   ▸ Door het tijdsverschil kwam het er dikwijls op neer dat ik ’s ochtends belde en met mijn neus in het avondeten van de familie viel.

   ▸ Hij vertelde dat vorig jaar een vrouw stiekem een uur op zijn telefoon naar Europa had gebeld waardoor hij een maand later een rekening van meer dan 150 dollar dollar had gekregen.

4. door middel van een bel roepen

Verwante begrippen

• [3] luiden

Hyponiemen

• aanbellen, afbellen, beeldbellen, doorbellen, inbellen, internetbellen, naambellen, opbellen, terugbellen, uitbellen, videobellen

Afgeleide begrippen

   

bel-etage belbedrijf belbezorging belboei belboom belbundel belbus belcanto belcentrale belcentrum belfort belhamel belhuis beljak belkaart belknop belkrediet beloenen belpop belrondje belroos belrot belslede belspel beltaxi beltegoed beltoon belwaarde belwinkel beller gebel

Vertalingen

    1. de deurbel over laten gaan   

Duits: klingeln (de) Engels: ring (en)

Frans: sonner (fr) Spaans: llamar (es)

    2. door middel van een bel een signaal geven   

Duits: klingeln (de) Engels: ring (en)

Frans: sonner (fr) Spaans: tocar el timbre (es)

    3. iemand opbellen, telefoneren naar iemand   

Duits: anrufen (de), telefonieren (de) Engels: ring up (en), call (en)

Frans: téléphoner (fr) Spaans: llamar (es), telefonear (es)

    4. door middel van een bel roepen   

Duits: klingeln nach (de) Engels: ring for (en)

Frans: sonner (fr) Spaans: llamar (es)

Zelfstandig naamwoord

de bellen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord bel

Zelfstandig naamwoord

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bellen	-
verkleinwoord

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als enkelvoud.}

♣	♦	♥	♠
klaveren	ruiten	harten	schoppen
eikels	bellen	harten	bladeren

de bellen v / m

1. (kaartspel) een van de vier Duitse kleuren in het kaartspel

Gangbaarheid

• Het woord bellen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bellen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Duits

Uitspraak

• Geluid:  bellen    (hulp, bestand)

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
bellen	bellte	hat gebellt
zwak	volledig

Werkwoord

bellen

1. onovergankelijk blaffen