• scheef
  • In de betekenis van ‘schuin’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1477 [1] [2]
  • erfwoord: Middelnederlands scheyff, ontwikkeld uit Oergermaans *skaifaz of *skaibaz, verwant met Lets šķìbs ‘schuin’ en Litouws skybẽlė ‘stuk, schijf, sectie’, (dial.) skybas ‘wigvormig stuk land’.[2] Evenals Nederduits scheef, Duits (vero.) scheif, (dial.) scheib en Zweeds skev.
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen scheef schever scheefst
verbogen scheve schevere scheefste
partitief scheefs schevers -

scheef

  1. niet recht, niet onder een rechte hoek
    • Deze afbeelding maakt gebruike van een scheve projectie. 
  2. verkeerd, onjuist
jaloers zijn op iemand
  • de lampt hangt scheef.
het geld is op
  • er is geen pot zo scheef, of er past wel een deksel op.
ook voor een minder mooi meisje is er een man te vinden)
  • schots en scheef zijn/staan
ongeordend door elkaar heen
  • zijn pruik staat scheef.
hij is gehumeurd
  • zo scheef als een krab
erg scheef
 
Hennepscheven
  • erfwoord: Middelnederlands scēve ‘klein stukje, schijfje, vlasafval’, ontwikkeld uit Oergermaans *skibō-, nevenvorm met korte stamklinker van *skībō- (waarvoor zie schijf).[3] Evenals Nederduits Schääv, Duits Schäbe en Engels shive ‘schijfje, snede; scheef’.[4] [5]
enkelvoud meervoud
naamwoord scheef scheven
verkleinwoord scheefje scheefjes

de scheefv / m

  1. (vlas- en hennepbewerking) stukje houtpijp, houtachtig afvaldeeltje van een vlas- of hennepstengel (in tegenstelling tot de vezels)
99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[6]