kunde

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kunde    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈkʏndə/

Woordafbreking

• kun·de

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘het kunnen’ voor het eerst aangetroffen in 1240
• van Middelnederlands conde "bekendheid, kennis"

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kunde	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

kunde v

1. (verouderd) bekendheid met, kennis van zaken (nu vooral gangbaar als rechterdeel van samenstellingen die een gebied van studie of wetenschappelijke discipline aangeven)
2. bekwaamheid in een vak, wetenschap of in algemene zin

Hyponiemen

   

Geneeskunde aardkunde aardrijkskunde afleidkunde arbeidskunde bedrijfskunde besliskunde bestuurskunde bodemkunde boekhoudkunde boomkunde bouwkunde burgerschapskunde communicatiekunde computerkunde delfstofkunde dierkunde familiekunde filmkunde gelaatkunde geneeskunde geschiedkunde geslachtkunde gezichtkunde gezondheidskunde godskunde handleeskunde handlijnkunde handschriftkunde heelkunde heemkunde holenkunde huishoudkunde informatiekunde insectenkunde krijgskunde kristalkunde kruidkunde lactatiekunde landbouwkunde letterkunde materiaalkunde mediakunde meetkunde menskunde metaalkunde mijnbouwkunde milieugezondheidskunde milieukunde muntkunde naamkunde natuurkunde omgangskunde onderwijskunde ontleedkunde oordeelkunde opvoedkunde organisatiekunde ouderdomskunde oudheidkunde penningkunde plaatsnaamkunde plantenkunde plantenziektekunde plantenziektenkunde plantkunde rassenkunde recepteerkunde redekunde redeneerkunde rekenkunde scheepsbouwkunde scheikunde schriftkunde sibbekunde sibbenkunde staathuishoudkunde staatkunde stedenbouwkunde stelkunde sterrenkunde stuurkunde systeemkunde taalkunde toekomstkunde toonkunde transportkunde tuinbouwkunde uitlegkunde veeartsenijkunde vegetatiekunde verkeerskunde verloskunde verpleegkunde vertaalkunde vervoerskunde vestingbouwkunde vlaggenkunde vliegtuigbouwkunde vogelkunde volkenkunde volkskunde vrijetijdskunde vroedkunde wapenkunde waterbouwkunde waterloopkunde weegkunde weekdierkunde weerkunde wegenbouwkunde wereldkunde werktuigkunde wiskunde zangkunde zedenkunde zeekunde zeevaartkunde zegelkunde ziektekunde zielkunde

Afgeleide begrippen

• afleidkundig, deskundig, kundig, zaakkundig, onkundig, ter zake kundig

Verwante begrippen

   

analytische scheikunde antroposofische geneeskunde beschrijvende meetkunde canon van de geneeskunde cognitieve taalkunde constructieve ruimtemeetkunde discrete wiskunde endodontische tandheelkunde experimentele natuurkunde filosofie van de wiskunde geschiedenis van de wiskunde hoofdstelling van de rekenkunde interne geneeskunde klassieke natuurkunde land- en volkenkunde toegepaste taalkunde zuivere wiskunde

Vertalingen

    2. bekwaamheid in een vak, wetenschap of in algemene zin   

Duits: Kunde (de) v, Kenntnis (de) v Engels: acquaintance (en), knowledge (en)

Spaans: conocimiento (es) m

Gangbaarheid

• Het woord kunde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "kunde" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.