commandeur

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  commandeur    (hulp, bestand)
• IPA: / kɔmɑnˈdør / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• com·man·deur

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans commandeur "waardigheidsbekleder bij ridderorde; leider", op te vatten als naamwoord van handeling van commanderen met het achtervoegsel -eur, in de betekenis van ‘laagste rang van vlagofficier bij de marine’ voor het eerst aangetroffen in 1739

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	commandeur	commandeurs
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de commandeur m

1. (militair) iemand die het bevel voert, gewoonlijk over strijdkrachten
2. (militair) officiersrang bij de zeemacht, tussen die van kapitein en schout-bij-nacht in en commodore bij de landmacht, respectievelijk luchtmacht
3. iemand met een ridderorde, in rang boven officier en onder grootkruis

Verwante begrippen

[3] termen uit de faleristiek:

•  baton  
•  beeldenaar  
•  commandeurskruis  
•  decoratie  
•  draagvolgorde  
•  eremedaille  
•  ereorde  
•  ereteken  
•  faleristiek  
•  gedecoreerde  
•  grootkruis  
•  grootofficier  
•  halslint  
•  huisorde  
•  kanselarij  
•  kanselier  
•  kleinood  
•  knoopsgatversiersel  
•  koninklijke onderscheiding  
•  kroonorde  
•  kruis  
•  Leopoldsorde  
•  lid  
•  lint  
•  medaille  
•  officier  
•  onderscheiding  
•  oorkonde  
•  ridder grootkruis  
•  ridder  
•  ridderkruis  
•  ridderorde  
•  rozet  
•  staatsorde  
•  ster  
•  versiersel  
•  Vliegerkruis  
•  Willemsorde  +

Afgeleide begrippen

• [3] commandeurskruis

Vertalingen

    1.   

Engels: commander (en)

Papiaments: komandùr Spaans: comendador (es) m

Gangbaarheid

• Het woord commandeur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "commandeur" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
89 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.