focus

vervoeging van
	focussen

Nederlands

Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘brandpunt’ voor het eerst aangetroffen in 1778 ^[1]
van Latijn focus "haard"

het focus o

brandpunt, punt waarop de meeste aandacht is gericht
- Op school ligt de focus op taal en rekenen.
(natuurkunde) een punt of verzameling van punten waar alle stralengangen van een optisch element samenkomen
- Het focus van de kristalmonochromator van een Guiniercamera is een lijn.
(medisch) ontstekingshaard

2. een punt of verzameling van punten waar alle stralengangen samenkomen

focus

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van focussen
- Ik focus.
gebiedende wijs van focussen
- Focus!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van focussen
- Focus je?

Het woord focus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[2]

Herkomst onduidelijk, wellicht een kruising van fornus “oven” en locus “plaats”

focus m