elektron

Niet te verwarren met: elektrum

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  elektron    (hulp, bestand)
• IPA: / eˈlɛktrɔn / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• elek·tron

Woordherkomst en -opbouw

• van Engels electron, in 1891 door de 19e-eeuwse Ierse natuurkundige G.J. Stoney gevormd als kofferwoord uit  electric bn  en  ion zn , in de betekenis van ‘elementair deeltje’ aangetroffen vanaf 1902

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	elektron	elektronen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het elektron o

1. (natuurkunde), (scheikunde) (elektrotechniek) (elektronica) elk van de buiten de kern van het atoom gelegen elementaire deeltjes, het lichtste deeltje met een elektrische negatieve lading

   • De elektronen kunnen lading doorgeven. 

2. (metallurgie) witte magnesiumlegering met aluminium, zink, koper, mangaan en silicium, lichter dan aluminium

Hyponiemen

• Auger-elektron, foto-elektron, valentie-elektron

Afgeleide begrippen

   

elektron-antineutrino elektron-neutrino elektronenacceptor elektronenbuis elektronenconfiguratie elektronendiffractie elektronenflitser elektronengat elektronenkanon elektronenmicroscoop elektronenschil elektronentheorie elektronenversneller elektronicus elektronisch elektronvolt -tron

Verwante begrippen

• fermion

Vertalingen

    1. één van de elementaire deeltjes, het lichtste deeltje met een elektrische lading   

Afrikaans: elektron (af) Duits: Elektron (de) o Engels: electron (en) Frans: électron (fr) m Fries: elektron (fy) Limburgs: elektron (li) Luxemburgs: Elektron (lb)

Nedersaksisch: Elektron (nds) Pools: elektron (pl) m Slowaaks: elektrón (sk) m Spaans: electrón (es) m, negatrón (es) m Tsjechisch: elektron (cs) monbezield Turks: elektron (tr)

Gangbaarheid

• Het woord elektron staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "elektron" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
93 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

Uitspraak

• geluid

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	elektron	elektrone

Zelfstandig naamwoord

elektron

1. (natuurkunde), (scheikunde) elektron

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /ɛlɛktrɔn/

Woordafbreking

• elek·t·ron

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Engelse woord electron

Zelfstandig naamwoord

elektron monbezield

1. (natuurkunde)(scheikunde)(elektrotechniek)(elektronica) elektron
2. (metallurgie) elektron; een witte magnesiumlegering, lichter dan aluminium

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	elektron	elektrony
genitief	elektronu	elektronů
datief	elektronu	elektronům
accusatief	elektron	elektrony
vocatief	elektrone	elektrony
locatief	elektronu	elektronech
instrumentalis	elektronem	elektrony

Afkorting

1. e
2. -

Hyperoniemen

1. elementární částice v, lepton monbezield
2. slitina v

Afgeleide begrippen

• elektronický
• elektronový
• elektronvolt monbezield
• fotoelektron monbezield

Typische woordcombinaties

• valenční elektron monbezield – valentie-elektron
• volný elektron monbezield

Verwante begrippen

elektronicky (bw.) elektronika v elektronka v

elektronově (bw.) neutron monbezield proton monbezield

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Turks

Woordafbreking

• elekt·ron

	enkelvoud	meervoud
nominatief	elektron	elektronlar
genitief	elektronun	elektronların
datief	elektrona	elektronlara
accusatief	elektronu	elektronları
locatief	elektronda	elektronlarda
ablatief	elektrondan	elektronlardan

Zelfstandig naamwoord

elektron

1. (natuurkunde) (scheikunde) elektron