WikiWoordenboek

caracal

Nederlands

 
Een caracal.
Uitspraak
Woordafbreking
  • ca·ra·cal
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘katachtige’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1872 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord caracal caracals
verkleinwoord caracalletje caracalletjes

Zelfstandig naamwoord

de caracal m

  1. (roofdieren) bepaald soort zoogdier, Caracal caracal  , een slanke, middelgrote, niet gevlekte kat van 6–22 kg met een korte staart en lange oorpluimen
    Het dier leeft afhankelijk van het leefgebied van verschillende prooisoorten, voornamelijk knaagdieren en vogels en komt voor in heel Afrika, het Arabische schiereiland, het Midden-Oosten, centraal en zuidwest-Azië tot in India. Hij leeft in droge bossen, savannes, struikgewas, heuvelachtige steppen en dorre bergachtige streken. De soort staat wereldwijd op de lijst van de IUCN als niet-bedreigde soort, ondanks dat er weinig bekend is over de populatieontwikkeling in het grootste deel van zijn verspreidingsgebied.
Hyperoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. bepaald soort zoogdier, Profelis caracal   

Gangbaarheid

19 % van de Nederlanders;
23 % van de Vlamingen.[2]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑ "caracal" in:
    Sijs, Nicoline van der
    , Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org    ; ISBN 90 204 2045 3
  2. ↑   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be


Italiaans

Uitspraak
Woordafbreking
  • ca·ra·cal

Zelfstandig naamwoord

enkelvoud meervoud
caracal caracal

caracal m

  1. (roofdieren) caracal


Spaans

Uitspraak
Woordafbreking
  • ca·ra·cal
enkelvoud meervoud
caracal caracales

Zelfstandig naamwoord

caracal m

  1. (roofdieren) caracal

Verwijzingen

Overgenomen van "https://nl.wiktionary.org/w/index.php?title=caracal&oldid=4768410"