Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • plo·sief
enkelvoud meervoud
naamwoord plosief plosieven
verkleinwoord plosiefje plosiefjes

Zelfstandig naamwoord

plosief

  1. (taalkunde) een medeklinker die geproduceerd wordt met een volledige obstructie ergens in het spraakkanaal
    • In het Nederlands worden stemhebbende plosieven, net als stemhebbende fricatieven, aan het eind van een lettergreep stemloos gemaakt. 
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

Meer informatie