Een man die een krant leest.
  • krant
  • Van Frans courant, wat eigenlijk het tegenwoordig deelwoord is van courir. [1] In de betekenis van ‘dag/-nieuwsblad’ voor het eerst aangetroffen in 1610 [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord krant kranten
verkleinwoord krantje krantjes

dekrantv/m

  1. (media) klassiek massamedium, gedrukt op papier en gericht op het verspreiden van nieuws
     Die nacht was het volle maan, zó fel dat ik bijna een krant zou kunnen lezen.[3]
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[4]