já
já
já
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
nominatief | lange vorm | já | my |
genitief | korte vorm | mě | nás |
lange vorm | mne | ||
na voorzetsel | |||
datief | korte vorm | mi | nám |
lange vorm | mně | ||
na voorzetsel | |||
accusatief | korte vorm | mě | nás |
lange vorm | mne | ||
na voorzetsel | |||
vocatief | lange vorm | - | - |
locatief | na voorzetsel | mně | nás |
instrumentalis | korte vorm | mnou | námi |
lange vorm | |||
na voorzetsel |
- já
- Afgeleid van het Protoslavische *(j)azъ
- nominatief (onderwerp) ik; verwijst naar de spreker of schrijver
- «Já jsem nejchytřejší.»
- Ik ben het allerslimst.
- «Je mnohem starší než moje sestra a já.»
- Hij is veel ouder dan mijn zus en ik.
- «Já jsem nejchytřejší.»
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
já o
Mijn eigen ik.#:*Mé vlastní já.
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | já | já |
genitief | já | já |
datief | já | já |
accusatief | já | já |
vocatief | já | já |
locatief | já | já |
instrumentalis | já | já |