ek
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onderwerp | voorwerp | onderwerp | voorwerp | |
1e persoon | ek | my | ons | ons |
2e persoon (informeel) |
jy | jou | julle | julle |
2e persoon (formeel) |
u | u | u | u |
3e persoon (mannelijk) |
hy | hom | hulle | hulle |
3e persoon (vrouwelijk) |
sy | haar | ||
3e persoon (onzijdig) |
dit | dit |
- IPA: /ɛk/
- ek
- Afgeleid van het Nederlandse ik
ek
- ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud
- (in Kaapstad of verouderd) ik
ek
Telwoord (hif) | ||||
---|---|---|---|---|
1 | 11 | 10 | 100 | 103 |
2 | 12 | 20 | 200 | 106 |
3 | 13 | 30 | 300 | |
4 | 14 | 40 | 400 | |
5 | 15 | 50 | 500 | |
6 | 16 | 60 | 600 | |
7 | 17 | 70 | 700 | |
8 | 18 | 80 | 800 | |
9 | 19 | 90 | 900 |
ek
- ek
- Afgeleid van het Oudfriese āk
ek
ek
- nou (om onwilligheid uit te drukken)
- IPA: /ɛːk/
- ek
- Afgeleid van het Angelsaksische ēac
ek
- IPA: /ɛk/, /ek/
- ek
ek
- ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud
- Nedersaksisch: eck, ek, ick, ik, öck
- Plautdietsch: ekj, etj
- ek
ek
- ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud
- ek
- Afgeleid van het Oudnoordse ekki
ek
ek
- verouderde spelling of vorm van akar tot 2012
- ek
- Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *aik
ek v
- [B] IPA: /ɛːk/
- ek
ek [A]
- ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud
- Middelnederduits: ek, ik
- Nedersaksisch: eck, ek, ick, ik, öck
- Plautdietsch: ekj, etj
ek v [B]
ek
- ek
ek
- (Zuidwestfaals) ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud
- ek
ek g
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | ek | eken | ekar | ekarna |
genitief | eks | ekens | ekars | ekarnas |