enkelvoud meervoud
onderwerp voorwerp onderwerp voorwerp
1e persoon ek my ons ons
2e persoon
(informeel)
jy jou julle julle
2e persoon
(formeel)
u u u u
3e persoon
(mannelijk)
hy hom hulle hulle
3e persoon
(vrouwelijk)
sy haar
3e persoon
(onzijdig)
dit dit
  • ek
  • Afgeleid van het Nederlandse ik

ek

  1. ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud
  • (in Kaapstad of verouderd) ik


ek

  1. hup, vooruit


Telwoord (hif)
1 11 10 100 103
2 12 20 200 106
3 13 30 300
4 14 40 400
5 15 50 500
6 16 60 600
7 17 70 700
8 18 80 800
9 19 90 900

ek

  1. één


  • ek
  • Afgeleid van het Oudfriese āk

ek

  1. ook


ek

  1. nou (om onwilligheid uit te drukken)


  • ek
  • Afgeleid van het Angelsaksische ēac

ek

  1. ook, daarnaast


  • IPA: /ɛk/, /ek/
  • ek
  • Afgeleid van het Oudsaksische ek / ik

ek

  1. ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud


  • ek
  • Afgeleid van het Middelnederduitse ek / ik

ek

  1. ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud


  • ek
  • Afgeleid van het Oudnoordse ekki

ek

  1. niet


ek

  1. verouderde spelling of vorm van akar tot 2012
(verouderd) lijdende vorm van aka en ake


  • ek
  • Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *aik

ek v

  1. (plantkunde) eik


  • [B] IPA: /ɛːk/
  • ek
  • [A] Afgeleid van het Proto-Germaanse *ek
  • [B] Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *aik

ek [A]

  1. ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud

ek v [B]

  1. (plantkunde) eik


ek

  1. één


  • ek

ek

  1. (Zuidwestfaals) ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud


  • ek

ek g

  1. eik
  2. eikenhout
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   ek     eken     ekar     ekarna  
genitief   eks     ekens     ekars     ekarnas