Schtee
- Schtee
- Afkomstig van het Duitse zelfstandige naamwoord Stein zn ← Middelhoogduits stein zn ← Oudhoogduits stein zn ← Middelnederduits stēn zn
enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
---|---|---|---|---|
nominatief | en Schtee | der Schtee | Schtee | die Schtee |
datief | me Schtee | em Schtee | Schtee | de Schtee |
accusatief | en Schtee | der Schtee | Schtee | die Schtee |
Schtee, m
- (mineraal) steen
- (gereedschap) slijpsteen, wetsteen
- samenstellingen van Pensylvania-Duitse woorden mit het woorddeel "Schtee": voorwerpen gemaakt van steen
- (figuurlijk) samenstellingen van Pensylvania-Duitse woorden mit het woorddeel "Schtee": voorwerpen met steenachtige eigenschappen, bijv. kernen of pitten
-
[1]: Schtee
Stenen -
[2]: En Schleifschtee
Een slijpsteen -
[3]: En Mauer vun Backeschtee
Een muur van baksteen -
[4]: Galleschtee
Galstenen
|
|
- [1] Schtee brechesteen uithouwen