• Schtee·che
  • Afkomstig van het Duitse zelfstandige naamwoord  Steinchen zn 
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Schteeche es Schteeche Schteecher die Schteecher
datief me Schteeche em Schteeche Schteecher de Schteecher
accusatief en Schteeche es Schteeche Schteecher die Schteecher

Schteeche, o

  1. (mijnbouw) steentje, keisteentje
  2. (geologie) kei, keisteen