• Wei·schtee
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Weischtee der Weischtee Weischtee die Weischtee
datief me Weischtee em Weischtee Weischtee de Weischtee
accusatief en Weischtee der Weischtee Weischtee die Weischtee

Weischtee, m

  1. (oenologie) wijnsteen