• Schtee·roi
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Schteeroi die Schteeroi Schteeroie die Schteeroie
datief re Schteeroi der Schteeroi Schteeroie de Schteeroie
accusatief en Schteeroi die Schteeroi Schteeroie die Schteeroie

Schteeroi, v

  1. (natuurbouw), (tuinbouw) een rij van stenen (vaak als hek tussen twee velden)