• Schtee·gruck
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Schteegruck der Schteegruck Schteegrick die Schteegrick
datief me Schteegruck em Schteegruck Schteegrick de Schteegrick
accusatief en Schteegruck der Schteegruck Schteegrick die Schteegrick

Schteegruck, m

  1. (gereedschap), (huishouden) een stenen kruik