• Schtee·bre·cher
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Schteebrecher der Schteebrecher Schteebrecher die Schteebrecher
datief me Schteebrecher em Schteebrecher Schteebrecher de Schteebrecher
accusatief en Schteebrecher der Schteebrecher Schteebrecher die Schteebrecher

Schteebrecher, m

  1. (beroep), (mijnbouw) steenbreker, iemand die in een steengroeve werkt
  2. (techniek) steenbreker, een machine om steen te breken