• Rug·schtee
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Rugschtee der Rugschtee Rugschtee die Rugschtee
datief me Rugschtee em Rugschtee Rugschtee de Rugschtee
accusatief en Rugschtee der Rugschtee Rugschtee die Rugschtee

Rugschtee, m

  1. (gereedschap) ruststeen, een ronde steen geplaatst op hekpalen