• Ruk·schtee
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Rukschtee der Rukschtee Rukschtee die Rukschtee
datief me Rukschtee em Rukschtee Rukschtee de Rukschtee
accusatief en Rukschtee der Rukgschtee Rukgschtee die Rukschtee

Rukschtee, m [1]

  1. (gereedschap) ruststeen, een ronde steen geplaatst op hekpalen
  1. Rukschtee A Dictionary og The Non-English Woords of the Pennsylvanis German Dialect
    by Marcus Bachmann Lambert, A.M., Member of the Pennsylvania-German Society