• Bim·schtee
  • Afkomstig van het Duitse zelfstandige naamwoord  Bimsstein zn 
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Bimschtee der Bimschtee Bimschtee die Bimschtee
datief me Bimschtee em Bimschtee Bimschtee de Bimschtee
accusatief en Bimschtee der Bimschtee Bimschtee die Bimschtee

Bimschtee, m

  1. (geologie), (gereedschap) puimsteen